De Bijbelse oproep om getuige te zijn vind ik moeilijk. Ik deel niet gemakkelijk wat er in mij leeft. Hoe word ik vrijmoediger? Voor het Reformatorisch Dagblad beantwoordde ik recent deze vraag. De Heere vraagt niet meer dan Hij geeft. 

Het is inderdaad waar dat we Christus’ Naam mogen belijden voor de mensen. Op ieder ander terrein van het leven vertellen we goed nieuws graag door. Hoeveel te meer waar het de blijde boodschap betreft. Genade in overvloed, voor zondige mensen. Hiervoor geldt dat je niet meer kunt zwijgen als je de diepte hiervan enigszins hebt leren zien. Onverdiende genade, voor een schuldig en in zichzelf verloren mens. 

Tegelijkertijd wordt een introvert persoon na ontvangen genade niet automatisch een extravert persoon. Ook lees ik niet dat het een vrucht van de Geest is dat iemand een veelprater wordt. De Bijbel toont ons een andere vrucht van de Heilige Geest, die tot uiting komt in andere dingen. ‘Maar de vrucht des Geestes is liefde, blijdschap, vrede, lankmoedigheid, goedertierenheid, goedheid, geloof, zachtmoedigheid, matigheid’ (Gal. 5:22). Naar mijn diepe overtuiging ligt op dat terrein allereerst het getuigende karakter van christenen. De vrucht die zichtbaar wordt in de manier waarop iemand leeft.

Dit blijkt ook in Mattheüs 25, waar Jezus spreekt over het laatste oordeel. Het gaat daar niet over de boeken die we lazen, de inleidingen die we verzorgden of de mooie woorden die we spraken tegen mensen om ons heen. Jezus spreekt daar over het bezoeken van gevangenen, het delen van kleding met iemand die geen kleding heeft en het schenken van een beker koud water. Met andere woorden: een liefdedienst gegeven om niet. In de ander komt de Heere Jezus ons als het ware tegemoet, met de vraag: ‘Wat doe je nu met Mij?’ Want zoveel je het voor een van Mijn minste broeders hebt gedaan, heb je het voor Mij gedaan. 

Dit neemt niet weg dat dienen en delen het spreken van een goed getuigenis niet uitsluiten. Met enkele woorden, een goed gekozen tekst of een hartelijk getuigenis, mogen we goed spreken van de Meester. Dat hoeft geen opgesmukt verhaal te zijn en al evenmin een boodschap die compleet is. Wie iets deelt van het Evangelie, doet dit in het besef een klein schakeltje te zijn. De Heere overziet al die schakeltjes en zal de ketting compleet maken wanneer iemand door diverse getuigen gebracht wordt tot kennismaking met het christelijk geloof. Het hangt niet van ons af, de Heere breidt Zelf Zijn Koninkrijk uit. Daar gaat er nooit één af, maar komen er enkel bij.