Als eerste is het belangrijk om te beseffen dat u Christus nodig hebt en dat u zonder Hem verloren gaat. Hoe onaangenaam bent u in Gods ogen, hoe weerzinwekkend in vergelijking met Zijn heilige aard! O zondaar, het moment waarop u wordt geoordeeld is dichterbij dan u denkt. De oven van de hel wordt reeds opgestookt, en wat zult u dan doen zonder Christus? Alleen de Heere Jezus kan tussenbeide komen om te voorkomen dat het vuur van Gods toorn u verbrandt. Zeg mij dan, hebt u Christus niet nodig?
Ten tweede: dring uzelf op aan Christus met de roep: “Heere, geef me Jezus of ik sterf!” Zoals Achsa tegen haar vader Kaleb zei: “Daar gij mij een dor land gegeven hebt, geef mij ook waterwellen” (Jozua 15:19), zo zou een arme ziel kunnen smeken: “Heere, U hebt mij land gegeven in deze wereld, maar dit dorre land zal mijn dorst niet lessen. Geef mij daarom ook een fontein van water. Geef mij van de levende Fontein die voortkomt uit Christus’ bloed. U hebt immers gezegd: ‘En die dorst heeft, kome; en die wil, neme het water des levens om niet’ (Openbaring 22:17). Heere, ik dorst naar Jezus Christus; niets behalve Christus zal mij voldoen. Ik ben dood en vervloekt zonder Hem—o, geef mij dit levende Water!”
Ten derde: wees tevreden met Christus zoals Hij u wordt aangeboden, als Vorst en Zaligmaker (Handelingen 5:31). Zorg ervoor dat u zich niet mengt in of afdoet aan het werk van Christus. Sommigen willen Christus ontvangen, maar tegelijkertijd hun zonden vasthouden. Is Christus alles voor u, en bent u bereid afstand te doen van alles om Hem te ontvangen? Christus vraagt slechts dat u loslaat wat u zal verdoemen als u eraan blijft vasthouden: uw zonden. Sommige mensen smeken uiterlijk om Christus, laten bepaalde zonden achterwege, maar houden er nog enkele verborgen vast. Denkt u werkelijk dat u Christus’ liefde bezit terwijl u in het verborgene nog aan uw zonde vasthoudt? Neem afscheid van alle zonden omwille van Hem Die alles is! Laat uw begeerten los, ja, zelfs uw eigen leven, als Christus u daartoe roept.
Laat dit ons aansporen om Christus niet alleen aan te grijpen, maar ons ook in te spannen totdat we zeker weten dat we in Hem geborgen zijn. “En hieraan kennen wij, dat wij Hem gekend hebben” (1 Johannes 2:3). Deze reflexieve geloofsdaad is nog meer dan de directe geloofsdaad; sommige theologen noemen dit de gevoelige ervaring van het geloof.
Voor de hele preek zie www.tabernakel.nl
