Beluister de podcast op   Logo Spotify podcast   Logo Itunes podcast

Beluister de podcast op   Logo Spotify podcast   Logo Itunes podcast

Luister de podcast

dinsdag 2 juli

Geestelijke herleving: Daniël Rowland (5)

De eenvoud van de prediking werd gebruikt als middel tot herleving, gedurende de opwekking in Wales. Christus de Gekruisigde, dat vormde het hart van de bediening. Hier werd werkelijkheid, wat we lezen bij Jesaja: ‘Och, dat Gij de hemelen scheurdet, dat Gij nederkwaamt’ (Jes. 64: 1). Steeds als er sprake was van minder effect op de prediking, dreef dit de mannen terug op de knieën. 

Kritiek

Uiteraard bleef de bediening van de methodisten niet onweersproken. Een pastorale brief van een bisschop in Londen gaf daar uiting aan. Dit 55 pagina’s tellende document was met name gericht tegen Whitefield, maar zou ook van toepassing zijn op de anderen. Men verweet methodisten bijvoorbeeld dat zij spraken van bijzondere omgang met God, meer dan gewone zekerheid en Zijn bijzondere aanwezigheid. Men zou spreken als of men dacht en handelde onder directe leiding van geestelijke inspiratie. Men zou trots zijn op de indrukwekkende gevolgen van hun prediking. Hen werd verweten dat zij claimden de gave van profetie te hebben. Alsof men apostels van Christus Zelf zou zijn. Het werd weggezet als een nieuw evangelie. Men zou gewone voorgangers in een kwaad daglicht stellen, alsof deze hun verantwoordelijkheid niet namen en niet de juiste leer brachten.

Hoewel zij met name verschillende gebieden dienden, Whitefield en Wesley’s in Engeland; en Rowland en Harris in Wales, was veel in hun bediening gelijk en dus stond het onder dezelfde kritiek. Alleen werd het methodisme in Wales sterk gekenmerkt door het Calvinisme, terwijl vanwege de invloed van John Wesley het Engelse methodisme ook een sterke Arminiaanse lijn in zich droeg. 

Verschillen

Waren de calvinistische methodisten in Wales het altijd met elkaar eens dan? Was dat maar waar. Al vrij vroeg in de bediening van Rowland en Harris ontstond er verschil van inzicht over de zekerheid van het geloof. De één was bang dat de ander hypocrieten zou voeden; en de ander was bang dat zijn collega zwakgelovigen overvroeg.

Van beslissende invloed werd een uitgave van het ‘sterven aan de wet of het leven naar het evangelie’ van Ralph Erskine in 1743. Dit werd gezamenlijk uitgegeven met door Rowland geschreven hymns. Evenals het boekje ‘de zekerheid van het geloof’, dat door William Williams vertaald werd in 1759. 

Rowlands positie in deze discussie werd gekenmerkt door zijn overtuiging dat de ervaring van zekerheid van het geloof het werk is van de Heilige Geest. De Geest bevestigd de Schrift in de gelovige, sterkt het geloofsbeginsel in hem, wat tot uiting komt in liefde; en getuigt in het hart van de adoptie, de aanneming tot kinderen. 

Luister deze blog als podcast

Lees verder over dit onderwerp