‘Volhardt in het gebed’ (Rom. 12: 12c). Geef nooit de gebeden op die Gods Geest in uw hart heeft gelegd —want bedenk dat datgene waarom u gevraagd hebt waard is om op te wachten. Bovendien, wanneer u bidt, bent u een bedelaar en mag u dus nooit de tijd uitkiezen waarop God u verhoren zal. Bekijk uzelf vanuit het juiste oogpunt, dan zult u zeggen: „Het is al een wonder dat Hij naar mij hoort, onwaardige die ik ben. Luistert de Oneindige werkelijk naar mij? Mag ik hopen dat Hij mij uiteindelijk verhoren zal? Dan mag ik wel blijven bidden”.
Bedenk dat het uw enige hoop is. Er is geen andere Zaligmaker, Deze of niemand, het bloed van Christus of anders de eeuwige vervloeking. En tot wie wilt u gaan als u zich van Hem afkeert? Is er ooit iemand verloren gegaan die om genade smeekte? Daarom blijf bidden!
Bovendien, anderen hebben ook moeten wachten; koningen, aartsvaders en profeten hebben gewacht, daarom hoeft u niet te klagen wanneer u hetzelfde overkomt. Het is een eer als Mordechaï aan de poort des konings te zitten. Blijf maar bidden, en wacht!
Uit: Korenaren tussen de schoven opgelezen, gepubliceerd in het RD 29-4-1989.
