Als beginnende dominee had Thomas Boston (1676-1732) niet zoveel boeken. Daardoor leende hij veel van anderen. Veel boeken hebben is niet noodzakelijk. Als dat wat je leest maar werkelijk verschil maakt. Boston ontdekte een schat en schreef erover in zijn dagboek. 

Verdieping

Wie de Heere liefkrijgt, leert niet alles op één dag. Hoewel het ontvangen van persoonlijke zekerheid van Gods ontferming voor sommigen terug te voeren is tot op een bepaald moment, is men daarmee niet uitgeleerd. Er is een leven nodig om de diepte van het Evangelie te leren pijlen, terwijl we pas in de eeuwigheid ten volle verstaan. Als het goed is, is er echter wel verdieping. Toename van liefde tot Christus, niet in het minst vanwege het aanhoudende struikelen aan onze kant. Wij blijven zondaars, bedelaars. Dat doet meer verwachten van Hem, meer zien in Hem, minder op jezelf. 

Inzicht

Het bijhouden van een dagboek helpt om je ervaringen van je af te schrijven en daarmee enigszins te verwerken. Thomas Boston had de gewoonte om geregeld aantekeningen te maken in een dagboek. Daaruit blijkt bijvoorbeeld dat hij in zijn eerste gemeente Simprin al prekend zelf ook toenam in kennis en inzicht. Wie gevoed wordt, heeft iets uit te delen. Dat moet ook een prediker elke week weer ontvangen. Dit houdt afhankelijk, maar stelt als het gaat om studie en verdieping ook verantwoordelijk. 

Boston zocht naar verdiept inzicht in de verhouding van wet en Evangelie, met het oog op de verkondiging. Als hij de Bijbelse grondlijnen daarvan scherper had, kon hij ook helderder formuleren in de prediking. Op bezoek bij een gemeentelid in zijn kleine gemeente van 90 personen, ontdekte hij bij een venster twee oude kleine boeken. Daar wilde Boston meer van weten. Eén van deze boeken betrof het ‘Merg van het Evangelie’ van Edward Fisher (1627-1655). Deze jonge schrijver had door middel van dit boek een schat achtergelaten, die helaas onder het stof lag. De eigenaar van het huis had het boek opgedaan tijdens een burgeroorlog, waarna het bij hem op een plank was beland. Boston nam het boek mee naar huis en al lezend vielen voor hem de kwartjes op hun plek. In het jaar 1700 kwam Boston door dit boek tot een helderder inzicht met het oog op de verkondiging van wet en evangelie. Zijn ontdekking werkt door tot op de dag van vandaag. Dit boek werd namelijk belangrijk in het leven van mannen als Ebenezer (1680-1754) en Ralph Erskine (1685-1752) en trok daarmee een spoor door de kerkgeschiedenis. Ken je het? Het is nog volop verkrijgbaar in een heldere vertaling.

Prediking

Verder lezend in Bostons’ dagboek stuitte ik op een passage die ik je niet wil onthouden. Het toont zijn afhankelijkheid als prediker, maar ook zijn liefde voor Christus en de gemeente. Op een warme zondagavond in juni schreef hij in zijn dagboek: 

‘Vandaag was het heel warm. De Heere hielp me op het gebed, om de hoorders uit hun slaap te houden. De Heere verhoorde; ik kon niet anders dan dat vaststellen. In het gebed voor de middagdienst hielp de Heere meer dan gewoonlijk.’ De preek maakte die middag indruk op de mensen. Ook hijzelf was er bovengemiddeld op betrokken. Boston: ‘Het onderwerp was, dat geen onwaardigheid, zondigheid, etc., een rechtmatige verhindering zou zijn voor zielen om tot Christus te komen. Als de Heere mensen genade wil verlenen, dan helpt Hij hen bij voorbaat en bidt daarvoor.’ 

We zien hier een jonge prediker die in zijn eerste gemeente worstelt met God, om het behoud van zielen. Waarbij hij tegelijkertijd beseft dat de Heere Zelf door Zijn Geest leven wekt. Hem als prediker onderwijst met het oog op de gemeente. Waarbij bij de prediking op zondag beseft wordt dat Christus voorbidder is in de hemel. Niet door kracht of geweld, maar door de Heilige Geest zal het gebeuren. Dat doet studeren met liefde, pastoraat bedrijven met bewogenheid en preken met verwachting. Waarbij je soms meer dan gewoonlijk ervaart: de Heere spreekt.  

Leestip: Memoirs of Thomas Boston, Banner of Truth Trust.