Resultaten uit het verleden geven geen garanties voor de toekomst. Dat wat eens waardevast leek, kan morgen vervluchtigen. Thomas Brooks (1608-1680) besefte dat: ‘Zoals een vogel hopt van boom naar boom, zo gaat het met de eer en rijkdom van deze wereld, van man tot man.’ 

Wankel

Wat gisteren een succesvolle investering leek, kan vandaag vervluchtigen. Dat geldt zowel op de beurs, als wanneer een aantal bedrijven als dominostenen elkaars bestaan doen wankelen. Thomas Brooks was bekend met de onzekerheid van het bestaan. In de zeventiende eeuw kon een enkele storm de investering in een koopvaardijschip doen vergaan: ‘Geen man kan zichzelf beloven dat hij rijk is tot de avond. Eén storm op zee, één kool van vuur, één slechte vriend, één valse getuige, kan je in één keer tot bedelaar of gevangene maken.’ (Brooks T., 2001, Works of Thomas Brooks I, Banner of Truth Trust, Pag. 65) Nu doet niet iedereen risicovolle investeringen, maar we kennen allemaal momenten dat dit wat gisteren zeker leek, vandaag als sneeuw voor de zon verdwijnt. 

Wat niet verzinkt

Dat wat we veel waarde toeschrijven, blijkt ons in de praktijk te kunnen ontvallen. Uit veiligheidsoverweging kun je ernaar neigen om een risicomijdend bestaan te leiden. Wie niets bezit en koestert, kan immers ook niets verliezen. Dan verschraalt het bestaan, tot de liefde toe. Dat lijkt me geen oplossing.

Brooks haalt de Duitse vorst Lewis of Bavyer aan: ‘Zulke goederen zijn het waard om te krijgen en bezitten, die niet verzinken of wegspoelen als men schipbreuk lijdt, maar er met ons uit waden en zwemmen.’ (Brooks, 68) Dat wat niet verzinkt, draag je met je mee onder een stralende zon en bij stormtij. De waarde van de ziel overtreft al het bezit.  

Hoop op God

Daar waar de duivel mensen continu wil bedwelmen met dat wat glanst en straalt, tilt Gods genade daar bovenuit. Hij trekt eruit op, tot Hem. Niet alleen na dit leven, maar ook hier op aarde. Is jouw leven verborgen met Christus in God (Kol. 3) of zwerf je met een bundel bezittingen en een zwerm vrienden doelloos over aarde? 

Brooks: ‘Vreugde ligt niet in die dingen die mensen niet kunnen geruststellen op hun sterfbed. Brengen rijkdom, eer, of vrienden, dat wat je rust kan bieden als je sterft? Is het niet liever geloof in het bloed van Christus, het getuigenis van de Geest van Christus, de betekenis en het gevoel van de liefde en genade van Christus; en de hoop op de eeuwige regering met Christus?’ (Brooks, 69). Is deze vreugde niet jouw deel? Dan wacht buiten Christus de ondergang. De Heilige Geest geeft zicht op God en onszelf. Het is óf in Hem leven, of buiten Hem verzinken. 

Alleen in Hem is werkelijke vreugde en vrede, voor nu en straks. Jouw zonden verzoend door Zijn genade, verlost van jezelf en de duivel. Dat doet met Christus de weg vervolgen. Dan wordt bezit een middel, vrienden worden geliefde reisgenoten en het leven raakt omstraalt van het besef van Gods regering en aanwezigheid. 

Verwachtingsvol

Leven van genade bewaart je niet voor verliezen in dit leven. Ook zonden en de duivel blijven ontregelen en steeds weer de blik op onszelf richten. Maar de Heere is trouw, daar waar wij ontrouw blijken. Hij bereidt ons voor op de toekomst, door reeds in dit leven het oog in toenemende mate op Hem te richten. Brooks: ‘De meest waardevolle dingen van een kind, zijn het meest veilig in vaders handen. Zo zijn onze zielen, onze genade en onze troost in Christus’ handen.’ (Brooks, 71). 

Leestip: Works of Thomas Brooks – Volume One, T. Brooks (Banner of Truth Trust, 2001)