Vanmorgen rijdt de verhuiswagen voor. We namen in de afgelopen dagen afscheid van familie, vrienden en bekenden. Zo’n tweehonderd kilometer verderop vervolgen we de levensreis. De Heere roept, Hij doet volgen. Zo’n kruispunt op de levensweg geeft veel gedachten. Verlies, troost en verwachting.
Uitzien
De gereformeerde Duitse theoloog Friedrich Adolf Krummacher (1767-1845) schreef het lied ‘Eine Herde und ein Hirt!’ Hij verzette zich tegen het rationalisme van zijn dagen en bevond zich aan de zijde van hen die uitzagen naar geestelijke opwekking. Zijn broer Gottfried Daniel Krummacher van wie tevens de nodige geschriften in het Nederlands verschenen, was een leider van de piëtistische beweging in het Wuppertal. Het ging hen om het doorleefde geloof, dat uitziet naar Christus. Een lied om over te mijmeren, onderweg.
Eén kudde en één Herder
Ene kudde zal ’t eens zijn,
Die één herdersstaf zal weiden;
Zwervers door een zandwoestijn,
Welk een heildag blijft gij beiden!
Juicht! Hij komt, der herdren Hoofd:
Jezus houdt wat Hij belooft!
Wachter is de dag nog ver?
’t Schemert over bosch en velden;
’t Vriendelijk licht der morgenster
Schijnt de komst der zon te melden;
Op, vermoeiden! heft nu ’t hoofd:
Jezus houdt wat Hij belooft!
Kom, getrouwe Herder! kom,
Doe den dag uit nacht verrijzen;
Breng ’t verdoolde schaap weêrom,
Kom den veilgen weg het wijzen!
Zwakke kudde, ken uw Hoofd:
Jezus houdt wat Hij belooft!
Zie, de neevlen gaan voorbij,
Haast zal ’t volle zonlicht komen;
Zie, de zoon der woestenij
Knielt reeds bij de levensstroomen,
Baadt in ’t morgenrood zijn hoofd:
Jezus houdt wat Hij belooft.
Zie, hoe ’t graf zijn schoot ontsluit;
Hoor, daar ruischt het dor gebeente!
Roep den dag des Heeren uit,
Snel Hem tegen, kruisgemeente!
Groet nu ’t licht, dat nimmer dooft:
Jezus houdt wat Hij belooft!
Dag van Christus’ heerlijkheid!
Rijs aan ’s hemels hooge tinnen,
Sprei alom uw majesteit,
Kom den doodsnacht overwinnen!
Aardrijks einden, heft nu ’t hoofd:
Jezus houdt wat Hij belooft!
Friedrich Adolf Krummacher (1767-1845)
