Liefde tot de Heere raakt heel ons bestaan. Zoals je een vriend steeds beter leert kennen, geldt ook voor de omgang met de Heere dat er sprake is van verdieping. Althans, dat zien we als we over een langere periode terugkijken. Toch kan er ook sprake zijn van verkilling, als het gaat om de omgang met de Heere. Dat je er geen vreugde meer in ervaart. 

Omgang

Hoe word je een theoloog? Hoe leer je dieper verstaan wie en hoe God is? Volgens Luther reikt Psalm 119 daar drie methoden voor aan die door de Heere gebruikt worden. Gebed, meditatie en beproeving. Blijkbaar gaat het bij de omgang met de Heere om het onderhouden van een levende relatie. Waarbij Hij het is die leven geeft, maar tegelijkertijd de mens op Hem betrokken dient te blijven. Dwalen we weg van Hem en dreigt de omgang met de Heere te verstillen en verkillen? Dan kan een beproeving ons weer stil zetten en terugbrengen tot God. 

In onze omgang met de Heere is er sprake van periodes waarin wij Hem meer nabij leven, of Hem minder zoeken. Dat je gebeden al meer vormelijk worden, het Bijbellezen versloft en je minder op Hem gericht bent. Is er dan feitelijk aan Gods kant iets veranderd? Nee. Eens Zijn kind, betekent voor altijd geborgen. Is er dan aan onze kant iets veranderd? Zeker. We zijn al meer op onszelf gericht en de omgang met de Heere lijkt ons minder te raken. Dan is er geestelijke herleving nodig. Laat het niet zover komen dat de Heere daarvoor tegenslagen moet gebruiken, om ons weer wakker te schudden. Vandaag wijst Hij de weg van vernieuwde omgang met Hem, door gebed en meditatie. Hij zal Zich weer doen ontmoeten, want de Heere kent de Zijnen en wordt door hen gekend. 

Brief

Op 23 januari 1865 kreeg de Engelse prediker J.C. Philpot een brief waarin iemand vertelde over de omgang met God. In zijn antwoord op deze brief spreekt Philpot over het feit dat mensen die eerder in liefdevolle omgang met God leefden, bij het ouder worden kunnen verkillen. Hij wijst daarbij dezelfde weg als Luther, hoewel met andere woorden. Gebed, meditatie en beproeving; dat zijn de manieren om weer tot een verlevendigde omgang met de Heere te komen. Zodat de liefde van God alles weer doorstraalt. Dat ervaren wij niet alleen zelf, maar zal ook door anderen onderkend worden. Want liefde komt naar buiten. Omdat Christus ons weer alles is. 

Beste vriend in de Heere, meneer Blake, 

Ik was erg blij met uw bevindelijke brief, en zou bij een toekomstige gelegenheid blij zijn om het in The Gospel Standard op te nemen. Zo niet in het hoofdbestanddeel, waarin ondanks beperking veel wordt opgenomen, dan wel op de omslag. Het is inderdaad vele jaren geleden dat je de dingen hebt meegemaakt die je hebt genoemd, en toch is de levenservaring altijd vers; er is altijd iets nieuws in, en dit maakt het verfrissend voor Gods heiligen.

Het is een genadegave als de Heere Zijn eigen werk aan de ziel blijft doen herleven, en niet toestaat dat het wegzinkt in kilheid, vleselijkheid en doodsgezindheid. Ik heb hen gekend die vele jaren geleden naar eigen zeggen een ware en genadige ervaring van de dingen van God in hun eigen ziel hadden; en toch, naarmate de jaren vorderen en de ouderdom voortschrijdt, lijkt het alsof ze al de zoete smaak verliezen en weinig verschillen van de dode belijders van de dag.

En ik geloof dat dit altijd het geval zal zijn, tenzij ze geoefend zijn met beproevingen en leed, en bijbehorende barmhartigheden, om hun ziel levend en levendig te houden.

Het is een droevige zaak om in een koude, dode toestand te vervallen; vooral als een man opstaat in de Naam van de Heere om te prediken tot heiligen en zondaars. Als hij koud en levenloos is in zijn eigen ziel, hoe kan hij dan leven en warmte doorgeven aan de zielen van anderen?

En nogmaals, hoe kan ons innerlijk leven worden onderhouden anders dan door gebed, meditatie, het lezen van de Schriften en de geschriften van goede mensen, en dit alles in verband met innerlijke oefening door verdrukking en verzoeking?

Maar hoe goed is het van de Heere, door Zijn eigen vrije en soevereine genade, door Zijn eigen zuivere barmhartigheid en eeuwige liefde, om Zijn werk in het hart te doen herleven. Dit geeft ons onderwerping aan Zijn heilige wil, overgave aan Zijn beproevende bedelingen, en een waarneembaar gevoel dat er niets is dat het waard is om naar te verlangen, niets waard om voor te leven en te sterven, dan het genieten van Zijn gunst en liefde.

Ik wens je alle vreugde van de goedheid en barmhartigheid van de Heere, zoals je in het verleden hebt ervaren, ik ben, beste vriend, jou hoogachtend in de waarheid,

J.C.P.