We belijden dat de Heere spreekt door het Woord. Bijbellezen valt echter niet altijd mee. Zolang je structuur hebt, gaat het wel. Maar als het moet afhangen van de vraag of we zin hebben, blijkt er vaak veel voorrang te krijgen. Hoe houden we onszelf op dit punt wakker? 

Waarde

Dat Bijbellezen waardevol is, vindt elke christen. De één omdat hij beseft: het is de manier om God te leren kennen. Als ik de stem van de Heere wil leren verstaan, dan moet ik daar wezen. Bij de Bijbel. Een ander belijdt: ik heb Christus lief en wil niet anders dan Hem dienen. Hoe kan ik Hem dieper verstaan, dan alleen door Zijn Woord? De Heilige Geest maakt immers gebruik van het Woord. Het is de levende stem van God. Kortom, over de waarde van het Bijbellezen zijn we het snel eens. 

De praktijk is echter weerbarstig. Elke dag heeft voldoende prikkels en afleiding om met van alles druk te zijn en de Bijbel voor het laatst te bewaren. En als je dan leest, ben je vaak moe en aan bed toe. Daarom leert de praktijk dat vaste momenten prikken voor het Bijbellezen in je dagprogramma helpt. Vandaar de gewoonte om aan tafel uit de Bijbel te lezen. Het is een manier om structuur te houden. Elke dag een aantal stukjes uit de Bijbel lezen, hebben tot gevolg dat je geregeld de hele Bijbelse inhoud hoort langskomen. Het is als het zand van duinen, elke dag komt er wat bij. Zo ontstaat er een stevige zeewering. We hebben basiskennis nodig. 

Bijbellezen gaat echter over meer dan het verwerven van basiskennis. De Heere spreekt. Dat doet biddend lezen. Wat leer ik in dit gedeelte over de Vader, de Zoon, of de Heilige Geest? Wat zegt dit gedeelte over Wie en hoe U bent? Heere, wat hebt U mij vandaag te zeggen?

Luisteren

Dat raakt niet alleen christenen in de kerkbank, maar ook de pastor op de kansel. Lutheraan Leuenberger (1916-2004) geeft aan: ‘Ook de verborgen omgang met de Schrift behoort tot onze publieke dienst.’ Kerkvader Hieronymus gaf aan een jonge priester het advies om altijd een Bijbel onder handbereik te hebben. Leuenberger: ‘Heel zijn bediening is gegrond en geborgen in zijn leven met de Bijbel; en daarin moet hij zichzelf dagelijks vernieuwen.’ 

Betekent dit dat de Bijbel altijd troost en rust biedt? Integendeel. Leuenberger stelt: ‘De hervormers, vooral Luther, ontdekten dat de Bijbel niet alleen een thuis is, niet alleen een toevluchtsoord en troost, maar ook het vreemde, verrassende, angstaanjagende Woord van God.’ Zoals een katholieke priester zijn Brevier leest, zo dient een gereformeerde pastor met de Schrift om te gaan. In lijn met Bonhoeffer beveelt Leuenberger het dagelijks lezen van een hoofdstuk uit het Oude Testament en uit het Nieuwe Testament aan.

Gaat dit voor een dominee vanzelf? Natuurlijk niet. Ook hij moet steeds weer buigen onder het Woord. Leren zwijgen, leren luisteren naar de boodschap van de Schrift. Alleen als men werkelijk zwijgend kan luisteren naar de Schrift, heeft men daarna ook iets te zeggen. Leuenberger zegt ten aanzien van preekvoorbereiding: ‘Het eerste werk gebeurt niet met Woordenboek en Commentaar, evenmin in een snel gemaakt ontwerp, maar in zwijgen. De horende moet zichzelf tot zwijgen brengen.’ In de stilte leer je verstaan wat de Heere spreekt.

Tips voor een nieuw Bijbelleesrooster in 2022 zie Ligonier.