‘Boeken en brieven die in een juiste geest zijn geschreven, kunnen, als de Heere erin meekomt, hun nut hebben; maar een ontwaakte geest die dorst naar de Heiland en wijsheid zoekt door de Schrift te lezen en erover te bidden, heeft weinig gelegenheid voor een bibliotheek met menselijke geschriften.’ Aldus John Newton (1725-1807) in een brief aan een medechristen. 

Bron

Als prediker maakte John Newton indruk, maar zijn brieven vormen wellicht het belangrijkste deel van zijn geestelijke erfenis. Hij stond met beide benen in het leven en gaf medechristenen praktische adviezen over de omgang met God. Zo ook ten aanzien van het lezen van de Bijbel. Dit blijkt uit een brief die hij schrijft aan een vrouw die hem om raad vroeg. Hij toont haar dat ze zich niet moet richten op allerlei zijstromen, maar op de bron zelf. 

Newton: ‘De Bijbel is de bron waaruit elke stroom die onze aandacht verdient, wordt onttrokken; en hoewel we af en toe enige aandacht aan de stromen kunnen schenken, hebben we persoonlijk hetzelfde recht als anderen om ons onmiddellijk op de bron te richten en het levenswater voor onszelf te putten. De zuiverste stromen worden niet geheel gevrijwaard van ‘een klont van de grond’ waardoor ze stromen; een vermenging van menselijke zwakheden is onlosmakelijk verbonden met de beste menselijke samenstelling; maar in de fontein is de waarheid ongemengd.’

Bijbel

Boeken lezen heeft volgens Newton waarde. Als we ze zorgvuldig lezen en de inhoud vergelijken met de Schrift. Wanneer we in het achterhoofd houden dat er slechts Eén is die volmaakt onderwijs geeft, namelijk de Heere zelf. Newton: ‘Mensen leren ons met veel woorden, en als ze ons hun volledige mening over een onderwerp willen geven, is het nodig om een ​​heel boek te lezen. Waarvan het leven en de inhoud misschien met meer kracht en meer voordeel in de Schrift wordt uitgedrukt door een enkele zin; wat eerder verwaterd raakt dan dat het verklaard wordt door onze zwakke uiteenzettingen.’

We dienen de Bijbel volgens Newton biddend te lezen. ‘Maar het belangrijkste en grootste middel tot opbouw, zonder welke alle andere hulpmiddelen ons zullen teleurstellen en als wolken zonder water zullen blijken te zijn, zijn de Bijbel en het gebed, het woord van genade en de troon van genade.’ 

In volgorde

We hebben de neiging om kriskras door de Bijbel te reizen en op die manier gedeelten van onze eigen voorkeur te lezen. Newton wijst een andere richting: ‘Geregeld lezen in de Bijbel zal ons een verdiept en omvattend beeld geven van de godsdienst, haar oorsprong, aard, genialiteit en strekking, en ons behoeden voor overmatige gehechtheid aan enig systeem van menselijke samenstelling.’

Newton vindt het belangrijk om de Bijbel te lezen van kaft tot kaft. ‘Ik ken geen betere regel om de Schrift te lezen dan om het van begin tot eind te lezen, en als we klaar zijn, om opnieuw te beginnen.

We zullen veel passages tegenkomen die weinig verbetering brengen, maar niet zo veel in de tweede lezing als in de eerste, en minder in de derde dan in de tweede. Op voorwaarde dat we bidden tot Hem die de sleutels heeft om ons verstand te openen en onze ogen te zalven met Zijn geestelijke zalf.

Het gelezene van vandaag zal licht brengen voor wat we morgen zullen lezen, en een verder licht werpen op wat we gisteren lazen. Ervaring kan het voordeel van deze methode alleen bewijzen, als ze gestaag wordt voortgezet.’

Eigen ervaring

Newton vergelijk het met wandelen. Als je elke dag een stukje loopt in dezelfde richting, zal men uiteindelijk een grote afstand afleggen. Door dagelijks uit de Bijbel te lezen, groeien we in kennis. Het vormt ons, waarbij de aanwijzingen, de geloofsleer en de beloften op elkaar inwerken. 

Newton geeft aan dat hijzelf te veel aandacht gegeven heeft aan andere zaken dan de Bijbel. Vaak voelde hij meer behoefte om iets anders te lezen, dan dat hij zich richtte op de bron zelf. Graag zou hij dat nu anders doen. Vandaar zijn advies om meer tijd door te brengen bij de bron. 

Leestip: The Works of John Newton – Volume Four (The Banner of Truth Trust).