Boodschappers krijgen volgers. Daar weet Kalvijn alles van. Hij beïnvloedt momenteel een schare volgelingen van 1.240.000 stuks op YouTube en 1.000.000 op Instagram. Zijn Missie? Lees en oordeel zelf. Dat loopt niet goed af.
Missie
Kalvijn schreef vorig jaar zijn lied ‘De Missie’ in 24 uur, met als doel er een Nummer 1 hit van te maken. De populaire vlogger Kalvijn, die in werkelijkheid Kelvin Boerma heet, koos voor een songtekst met morbide trekken:
De tijd tikt door, ja vergeet dat niet
Op een dag ben je weg, met of zonder iets
Ik wil *vloek* dat je meer geniet
Dus lach als ik je in het hiernamaals zie
Hij erkent in zijn Missielied dat ‘God verbiedt wat we allemaal doen’. Tegelijkertijd laat hij zien dat elke dag je laatste dag kan zijn. ‘Ik breng jullie het belangrijkste besef ter wereld. Vandaag zou zomaar eens de laatste dag van je leven kunnen zijn. Besef dat effe.’ Moraal van Kalvijns’ verhaal? Haal alles uit het leven en sterf dan weg. Komt wat komt.
Huiver
Zo’n tekst doet mij huiveren. De realiteit die hij beschrijft is namelijk ten dele waar. Inderdaad, ons leven op aarde duurt niet eindeloos. Op een dag sterf je. Maar over wat daarna volgt, slaat Kalvijn de plank mis. Buiten Christus is geen leven, maar de ondergang. ‘Die in den Zoon gelooft, die heeft het eeuwige leven; maar die den Zoon ongehoorzaam is, die zal het leven niet zien, maar de toorn Gods blijft op hem.’ (Joh. 3: 36) Een eeuwigheid zonder Gods genade valt niet mee, de Bijbel spreekt over de hel.
Verlossing
In hetzelfde hoofdstuk uit de Bijbel waarin blijkt dat de toorn van God rust op zondaren, klinkt vanuit Jezus’ mond: ‘Want alzo lief heeft God de wereld gehad, dat Hij Zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft, opdat een iegelijk die in Hem gelooft, niet verderve, maar het eeuwige leven hebbe.‘ Christus’ stierf aan het kruis? Voor zondaren die schuldig staan voor de Heere, maar in en door Hem genade ontvangen. God geeft en hoort het gebed om genade.
Thuiskomen
Dat blijkt uit wat die andere Calvijn (1509-1564) zegt bij zijn uitleg van de gelijkenis van de ‘verloren zoon’ (Lukas 15: 11-32). De Bijbeluitlegger haalt eerst David aan die zijn zonden beleed voor de Heere en vergeving ontving. Dan zegt Calvijn: ‘Zoals dan deze vader niet slechts het bidden van zijn zoon verhoort, maar hem bij zijn komst tegemoet gaat, en als hij nog geen enkel woord van hem gehoord heeft, de haveloze en verwaarloosde boeteling omhelst, evenzo wacht God niet op lange gebeden, maar komt de zondaar gewillig tegemoet, zodra deze het voornemen opvat om zijn schuld te belijden.’
Leestip: Calvijn J., 2004, Evangeliën, Kampen: Groot Goudriaan.