Beluister de podcast op   Logo Spotify podcast   Logo Itunes podcast

Beluister de podcast op   Logo Spotify podcast   Logo Itunes podcast

Luister de podcast

donderdag 3 maart

Koel redeneren

Als leed het leven raakt, proberen we woorden te vinden om mee te leven. Al snel zeggen we daarbij te veel. Dan alleen maar zwijgen?

Redeneren

De één is iemand van veel woorden, een ander drukt zich uit met een enkele zin. We zijn verschillend. Niets is echter zo vermoeiend als kil redeneren in een situatie waar eigenlijk alleen troost op zijn plek is. Dat besefte de negentiende eeuwse dichter J.J.L. Ten Kate (1819-1889). Hij leefde in een tijd waarin men zich in lange gedichten kon uitdrukken. Voor dit onderwerp had hij echter slechts enkele regels nodig. 

Troosten

Koele redeneerder,
Waan niet dat jij troosten kunt; 
Jij verwekt slechts meerder
Schrijning in de wond. 

Tranenvloeden drogen
Gaat niet in een woordenvloed,
En ’t volhardend pogen
Moordt een ziek gemoed. 

Waarom ook te stuiten,
Wat vooreerst een hart verlucht,
Dat zijn leed moet uiten,
Of te stikken ducht? 

Zal het aandacht lenen
Aan uw goed en heilig doel, 
Toon, door mede-wenen, 
Hart’lijk meê-gevoel. 

Luisteren en spreken

Er zijn omstandigheden waarin we beter eerst kunnen luisteren, dan spreken. Laat de ballon leeglopen. Keer de emmer om. Geef het hart de ruimte om zich te luchten. Onderga het heilzame ongemak van veel leed te horen en weinig te zeggen. Tot de ander opkijkt met een blik van; en jij, wat zeg jij daar nu van? Wellicht door tranen heen. 

Als alles is gezegd, mag je zeker spreken. Wie veel luisterde, heeft dan veelal niet zo heel veel woorden nodig. Meeleven is niet gelegen in een woordenvloed, maar mag wel woorden krijgen. 

Gods bedoelingen liggen vaak verder dan ons blikveld. Jozef had geen idee waar hij uit zou komen, toen hij moedeloos sjokte achter een kameel door de woestijn op weg naar Egypte. Mozes leefde een klein leven, als herder van zijn schapen, in vergelijking met zijn roemrijke verleden aan het hof van de Farao. Elia zat maandenlang eenzaam bij een beek. Als God je op weg stuurt, loop je soms heel lang door een woestijn. Op een onbegrepen en op het oog doelloze weg. Terwijl het de Heere niet uit de hand loopt. Hij weet wat achter de horizon ligt.

De Heere regeert soeverein, alles ligt in Zijn handen. Als je spreekt na veel luisteren, doe dit dan vanuit het besef dat de Heere soms geheel anders met ons omgaat dan wij verwachten. Het meest vormende onderwijs, krijgt gestalte door ervaring heen. De Heere weet wat Hij doet, ook al begrijp ik het niet. 

Luister deze blog als podcast

Lees verder over dit onderwerp

Advent: Hoe zal ik U ontvangen?

Hoe zal ik U ontvangen,hoe wilt Gij zijn ontmoet,der wereld hoogst verlangen,des harten heiligst goed?Wil zelf Uw...