Dr. W. Aalders (1909-2005) doorzag de heersende denkbeelden van zijn tijd. In de artikelenbundel ‘De tijdgeest weerstaan’ (1984) gaf hij een analyse van ontwikkelingen op het gebied van huwelijk en moraal, maar ook van de impact hiervan op kinderen en opvoeding. 

Schepper

Een christen belijdt Christus als Koning over zijn of haar leven. Dit betekent dat je niet leeft met je eigen gevoelens of opvattingen als norm, maar dat je door Gods genade wilt leren begrijpen wat Hij openbaart. De Bijbel toont ons de scheppingsorde. De Schepper laat daarin zien hoe Hij het bedoelde. Dit vormt de norm en het richtsnoer voor een leven van navolging. We blijken daarbij niet vrij van gebrokenheid. Na het verloren paradijs dragen wij daar allen sporen van. Dit houdt ons blijvend aangewezen op Gods ontferming en genade, in Christus.   

Het gaat om de ander

Volgens dr. W. Aalders toont de Heere in de scheppingsorde Zijn goddelijke liefde, wijsheid en zorg. Man en vrouw zijn door Hem aan elkaar gegeven. Aalders stelt de Bijbelse boodschap tegenover een leefstijl waarbij men zich enkel laat leiden door wat goed voelt. Je laten leiden door je gevoelens kent de schaduwzijde dat de eigen behoeften al snel die van de ander overheersen. Dat geldt zowel binnen als buiten het huwelijk. Wat dit betreft zijn we dus steeds weer aangewezen op Gods hulp, om binnen de door Hem gegeven ordening een dienstbaar leven te leiden. Voor de ander als Christus leren zijn.

Niet tijdgebonden

Normen lijken voortdurend aan verandering onderhevig. Soms gaat het heel snel. De ene verandering van overtuiging stuwt de andere voort. Zo’n beeld toonde de Nederlandse Hervormde Kerk in de twintigste eeuw. Waar de kerk via een herderlijk schrijven in 1952 de geslachtsgemeenschap voor het huwelijk afwees, volgde  in 1979 een handreiking waarbij men stelde dat huwelijksopvattingen tijdgebonden zijn. In 1982 sprak men over het huwelijk als een door God geschonken mogelijkheid. (Aalders, Pag. 89) 

Volgens Aalders zijn opvolgende generaties hiervan het kind van de rekening. ‘Als huwelijk en gezin in verval zijn, is er voor het kind geen beschutting meer.’ (Pag. 90) De waarde van een hecht en veilig gezin is niet te onderschatten. De prijs van zelfgekozen vrijheid is hoog. 

Aanvullend geschapen

Voor dr. W. Aalders is het verschillend zijn van man en vrouw fundamenteel voor het hele leven: ‘Zo elementair is deze diepe en wezenlijke verscheidenheid van man en vrouw als elkaar aanvullende gestalten van het mens-zijn, dat waarlijk niet alleen het huwelijk en gezin daarin hun grondslag hebben, maar dat zij van fundamentele betekenis is voor alle terreinen van het leven. Geen enkele sector van de maatschappij of van de cultuur kan zich eraan onttrekken.’ 

Man en vrouw vullen elkaar aan. Aalders: ‘Het volledige mens-zijn wordt niet vertegenwoordigd door de man, ook niet door de vrouw, maar door beiden in gezamenlijkheid.’  (Pag. 100)

Gebrokenheid

Sinds de schepping bleef niet alles even mooi zoals het was. De gebrokenheid van het menselijk bestaan, is sinds de zondeval een beleefde realiteit. De tragiek die daarmee samengaat, gaat niemand voorbij. Wij allen hebben gezondigd. Vandaar dat we vervulling van de ontstane leegte niet dienen te zoeken in onszelf, maar in Christus. 

Leestip: Aalders W. (1984), De tijdgeest weerstaan, Amsterdam: Ton Bolland