Sinds de zondenval, sterven wij. De Bijbel spreekt over een bloem op het veld, die afvalt. Door middel van de ‘ziekentroost’ geeft de traditie van de kerk troost en onderwijs voor hen die ziek zijn. Het vormt in zekere zin een samenvatting van de Bijbelse boodschap. 

Zonde en dood

Eerlijk spreekt de ziekentrooster over de val in Adam en de dood die daarop zijn intrede deed. Onze gehoorzaamheid aan de duivel, deed ons vervallen tot een toestand waarin de zonde heerst. Daar ervaren we dagelijks de gevolgen van. Onze kinderen worden in zonden ontvangen en geboren. De ziekentrooster spreekt over val, zonde, dood en verlossing. Sinds onze jeugd zondigen wij, zo erkent David. De zonde woont in ons. De wet stelt ons schuldig; we dienen tot Christus de toevlucht te nemen. Hij is de Middelaar en Fontein van het eeuwige leven. 

Ziekentroost

Tegelijkertijd heeft de dood niet het laatste woord. Althans, niet voor hen die verzoend sterven. Abraham verwachtte een stad die fundamenten heeft, hij leefde met het perspectief dat het beste nog komt. 

Het is de moeite waard om de ‘ziekentroost’ voor jezelf door te lezen. Het beschrijft de kern van zonde en genade, op een heldere manier. Om daar een idee van te geven deel ik hierbij het gedeelte over de verlossing door Christus. 

Christus’ verlossing

‘Zo heeft nu God, om ons daaruit te verlossen, Zijn allerliefste Pand gegeven, namelijk Zijn enige geliefde Zoon, in Wie de Vader een welbehagen heeft, en gebiedt Hem te horen. Die Hij tot een Verzoening en Rantsoen gegeven heeft. Want alzo lief heeft God de wereld gehad, dat Hij Zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft, opdat een iegelijk die in Hem gelooft, niet verderve, maar het eeuwige leven hebbe. 

Insgelijks: Hierin is de liefde Gods jegens ons geopenbaard, dat God Zijn eniggeboren Zoon gezonden heeft in de wereld, opdat wij zouden leven door Hem. En dit is het eeuwige leven, dat zij U kennen (zegt Christus), de enige waarachtige God, en Jezus Christus, Die Gij gezonden hebt. Hij is de waarachtige Messías, Die in de wereld gekomen is, in de volheid van de tijd. Waarachtig God, om de heerschappij van de satans te verbreken; en waarachtig mens, om onze Middelaar voor God te wezen. Opdat Hij ons, die onder de wet gevangen lagen, verlossen zou. Hij is het onbesmette Lam, Dat voor onze smetten geslacht en geofferd is, tot een verzoening voor al onze zonden, gelijk Jesaja duidelijk getuigt. 

En Hij, Die rijk was, is om onzentwil arm geworden, opdat wij door Zijn armoede rijk zouden worden. Want al Zijn goederen heeft Hij ons geschonken. Al Zijn weldaden, al Zijn gerechtigheid, verdiensten en heiligheid. En hiervoor moeten wij Hem met het geloof omhelzen, en met liefde en gehoorzaamheid dankbaar zijn. 

En wie zou Hem niet liefhebben, Die ons eerst liefgehad heeft? Toen wij nog Zijn vijanden waren, heeft Hij ons verlost en verzoend, hoeveel te meer zullen wij behouden worden door Zijn leven, nu wij Zijn vrienden geworden zijn! Want hoe zou iemand meer liefde hebben, dan dat hij zijn leven voor zijn vrienden zette? Hetwelk Christus als een goede herder bewezen heeft, doordat Hij Zijn Vader gehoorzaam is geweest tot dn dood, ja, tot de dood aan het kruis. En is een weinig minder geworden dan de engelen vanwege het lijden des doods, opdat Hij door de genade Gods voor allen de dood smaken zou; waarom Hij met heerlijkheid en eer is gekroond. 

Ook is Hij de waarachtige Samaritaan, Die olie en wijn in onze wonden gegoten heeft. Dat is, dat Hij Zijn dierbaar bloed voor onze zonden vergoten, en ons met zulk een dure prijs gekocht heeft. Want (zegt Petrus) wij zijn niet door zilver of goud verlost, maar door het dierbaar bloed van Christus, als van een onbestraffelijk en onbevlekt Lam. Want wij zijn niet verlost door het bloed van de bokken en kalveren, maar Hij is door Zijn eigen bloed eenmaal ingegaan in het heiligdom, een eeuwige verlossing teweeggebracht hebbende. Die ons ook getrokken heeft uit de macht der duisternis, en overgezet heeft in het Koninkrijk van de Zoon Zijner liefde, in Wie wij hebben de verlossing door Zijn bloed, namelijk de vergeving van de misdaden.