Gewoontegedrag is de manier waar op we veel dingen in het leven gedaan krijgen. Dat wat elke dag terugkeert, is onderdeel van je levenspatroon. Je mist het, wanneer je het door omstandigheden een keer overslaat. Kan gewoontegedrag ook helpen om dagelijks afgebakende tijd voor gebed te maken?Â
Niet de restjes
De dingen die voor ons van blijvende waarde zijn, krijgen soms de minste aandacht. Je geliefde krijgt een vluchtige zoen en je luistert soms maar met een half oor naar de verhalen. Als kinderen aandacht vragen, dan zijn onze gedachten soms te verstrooid om er echt op te reageren. Toch zijn er momenten dat je intens geniet van het contact. Wanneer je beseft dat je er nu voor ze kan en mag zijn. Bijvoorbeeld tijdens het eten, of als je samen ’s avonds een vast rondje loopt. Door vaste gewoonten, voorkom je dat ze slechts de restjes van je energie krijgen.Â
Omgang met God
Voor de omgang met de Heere geldt eveneens dat we het gebed makkelijk naar (of over) de randen de dag schuiven. Met als gevaar dat uiteindelijk slechts wat tijd tussen de bedrijven door overschiet. Waardoor we niet werkelijk tot verstilling komen en er van gemeenschap geen sprake is. Het gebed ‘met de pet op’ kan veel goeddoen, maar kom je dan werkelijk tot mediteren, pleiten en ontmoeting?Â
Samuël Rutherford (1600-1661) drukte zich vaak krachtig uit. Zo ook hier: ‘Ik druk u de noodzaak op het hart van de gemeenschap met Christus, een steeds inniger wordende gemeenschap. Er moeten in Christus gordijnen opzijgeschoven worden die we nooit hebben opgemerkt, nieuwe plooien van liefde. Ik wanhoop eraan dat ik er ooit in zal slagen tot in het binnenste van die liefde door te dringen; er zijn zoveel verborgen schuilhoeken en plooien. En daarom, graaf dieper, werk u in het zweet en geef u moeite voor Hem. Reserveer elke dag zoveel tijd voor Hem als maar enigszins mogelijk is. Hij kan alleen door inspanning gewonnen worden.’Â
Antwoord op het gebed
Omgang met God gaat dus over meer dan ons lijstje inleveren bij Hem. Thomas Goodwin (1600-1680) merkte op: ‘Ons spreken tot God door gebed en Zijn spreken tot ons met antwoorden daarop, is een groot deel van ons wandelen met God. Door Zijn omgaan met ons te bestuderen, door vergelijking van onze gebeden met Zijn antwoorden. Dat is als een dialoog tussen ons en Hem.’Â
Vaste tijd
Wij zijn gebaat bij gewoonten. Ruim daarom dagelijks vaste tijd voor gebed in. Misschien zeg je: ‘Ik ben niet zo’n schema-mens.’ Ik ook niet, juist daarom wen ik mezelf gewoontegedrag aan. Anders komt het er niet van. Wie zich dertig dagen lang een gewoonte aanwent, houdt het daarna vrij gemakkelijk vol. Het is onderdeel geworden van je leefritme. ‘Maar gij, wanneer gij bidt, gaat in uw binnenkamer, en uw deur gesloten hebbende, bidt uw Vader, Die in het verborgen is; en uw Vader, Die in het verborgen ziet, zal het u in het openbaar vergelden.’ (Matt. 6: 6)