In zijn periode als predikant van Sint Annaland schreef ds. M.D. Geuze in 1979  een meditatie in de Waarheidsvriend. Hij koos een voor hem kenmerkend thema: de uitstorting van de Heilige Geest. Naar aanleiding van Bijbelwoorden uit de Handelingen; en Paulus’ brieven aan de Galaten en de gemeente van Efeze. 

 ‘En anderen, spottende, zeiden: zij zijn vol zoete wijn.’ (Hand. 2 : 13) ‘Maar de vrucht van de Geest is liefde, blijdschap…’ (Gal. 5 : 22) ‘En wordt niet dronken in wijn, waarin overdaad is, maar wordt vervuld met de Geest; sprekende onder elkaar met psalmen, en lofzangen, en geestelijke liederen, zingende en psalmende de Heere in uw hart…’ (Ef. 5 : 18, 19)

Vervuld

Ds. Geuze legt uit: ‘Wat gaat er van de gemeente te Jeruzalem, die met de Heilige Geest vervuld is, veel uit! Zij spreken met andere talen (tongen), zoals de Geest hun geeft uit te spreken. De Geest des Heeren doet spreken in volkomen heldere taal. Zij verkondigen de grote daden van God. En al die Joden en Jodengenoten uit de verstrooiing horen in hun moedertaal de grote werken van God verkondigen. Is het een wonder, dat we lezen dat de omstanders buiten zichzelf zijn en geheel met de zaak verlegen zijn? Zij zeggen tegen elkaar: ‘Wat wil toch dit zijn? ‘ Wat heeft dit te zeggen? Wat is de betekenis hiervan? Maar anderen zeggen spottend: ‘Zij zijn vol zoete wijn’. Wat een vreselijke spot! Wat de Heilige Geest geeft, dat wordt aan het geestrijke vocht toegeschreven. Zo wordt de Heilige Geest voor de zondige geest van de mens aangezien, die zich aan de drank te buiten gaat. Deze spotters menen en opperen de gedachte, dat de met de Heilige Geest vervulde gemeente haar zelfbeheersing heeft verloren.

Wijn?

Alle remmen schijnen los te zijn. Het is de wijn, die hen zo opgewonden en geestdriftig maakt. Met deze zoete wijn wordt de most bedoeld, waarvan een sterk bedwelmende werking uitgaat. Geest-vervuld wordt dus voor wijn-vervuld, dronken, aangezien.

Paulus schrijft in Efeze 5 ook over de wijn en de Geest: ‘En wordt niet dronken in wijn, waarin overdaad is, maar wordt vervuld met de Geest’ (vers 18). Paulus noemt in dit verband ook de uitingen van het met de Geest vervuld-zijn: ‘sprekende onder elkaar met psalmen, en lofzangen, en geestelijke liederen, zingende en psalmende de Heere in uw hart; dankende te allen tijd over alle dingen God en de Vader, in de naam van onze Heere Jezus Christus; elkaar onderdanig zijnde in de vreze van God’ (vers 19-21). Het met de Geest vervuld-zijn blijkt uit het met elkaar de Heere loven en prijzen. De gemeenschap der heiligen bloeit. ‘Ziet, hoe lief zij elkaar hebben!’ De lofprijzing des Heeren klimt op. Het met de Geest vervuld-zijn kenmerkt zich door grote bezieling en vreugde, gegeven en gewerkt door de Heilige Geest. Allerlei remmingen vallen weg. Mensen worden weer Godlovers, waartoe zij geschapen zijn. De vrucht van de Geest komt openbaar: liefde, blijdschap, vrede, lankmoedigheid, goedertierenheid, goedheid, geloof, zachtmoedigheid, matigheid (zelfbeheersing). De Heilige Geest, wekt de ware bezieling, heilige geestdrift, hartelijke vreugde in God door Jezus Christus. Wat de vijanden spottend zeggen, blijkt toch waarheid te bevatten. De gemeente te Jeruzalem, die met de Heilige Geest vervuld is, is bezield en geestdriftig door de Heilige Geest. De Heilige Geest heeft haar in beslag genomen en neemt haar in Zijn dienst tot verheerlijking van God en tot een getuigenis voor anderen, opdat ook zij aangestoken zullen worden door het vuur van de Geest.

Bezieling

Wat missen wij in ons gemeente-zijn veel van de bezieling, geestdrift en vreugde door de Heilige Geest! Hoe zou dat toch komen? Komt het niet hier vandaan, dat we zo weinig vol zijn van de Heilige Geest en van de Heere Jezus, Die de Geest verheerlijkt? Zoeken wij persoonlijk en gemeentelijk wel voldoende de vervulling met de Heilige Geest? Paulus, de apostel van Jezus Christus, beveelt ons: ‘Maar wordt (voortdurend) vervuld met de Heilige Geest.’ Dat hebben we dagelijks nodig, elk uur, elk ogenblik. Beseffen we dat wel voldoende? En zijn we aan dit apostolisch bevel gehoorzaam óf ongehoorzaam? Het is één van tweeën. Hoe is de praktijk van ons dagelijks leven? Is er wel ruimte en tijd in ons leven, zodat de Heilige Geest in ons kan werken? In de weg van het geloof en van het gebed, in de dagelijkse omgang met God en Zijn Woord, in de weg van breken met de zonde, in de weg van schuldbelijden ook voor elkaar, wil de Heere de vervulling met Zijn Heilige Geest geven. Ook nu geldt: ‘En wordt niet dronken in wijn, waarin overdaad, bandeloosheid, is.’

Toenemend alcoholisme en allerlei vormen van verslaving ook in kerkelijke kring is een teken aan de wand. Gaan we aan de ware Levensbron en Krachtbron, de Heilige Geest, voorbij en zoeken we ons leven in allerlei surrogaat? Wat dwaas! ‘Laat ons onze wegen onderzoeken en doorzoeken, en laat ons wederkeren tot de HEERE’ (Klaagl. 3 : 40). De Heere Jezus Christus doopt met de Heilige Geest en met vuur (Luk. 3 : 16). Hij is gisteren en heden Dezelfde en tot in eeuwigheid. Amen.’