‘Wachter op de heilge muren, Wachter! wijkt nog niet de nacht?’ Christian Gottlob Barth (1799-1862) legde deze woorden op de lippen van Duitse christenen gedurende een periode van opwekking in de negentiende eeuw.
Lezen en zingen
Wie een samenleving wil vormen, moet kinderen niet over het hoofd zien. Dat besefte Christian Gottlob Barth. Hij schreef tal van Bijbelverhalen voor kinderen, die in veel levens invloed hadden. Door vertaalwerk kwamen kinderen vanuit allerlei taalgebieden in aanraking met de Bijbelse boodschap.
Niet iedereen is in staat om zelf woorden te geven aan de Bijbelse boodschap. Het zingen van liederen geeft de mogelijkheid om voor jezelf en anderen de boodschap stem te geven. Dit had Christian goed begrepen. Vandaar dat hij liederen schreef, zoals het lied: ‘Wachter op de heil’ge muren’. Het beeld van de wachter die uitziet naar de morgen, vormt het vertrekpunt voor een lied over de uitbreiding van Gods Koninkrijk in de wereld. De tekst toont de grote verwachting die men had van Woordverkondiging onder hen die niet eerder het Evangelie hoorden.Â
Wachter in de nacht
1 Wachter op de heil’ge muren,
Wachter! wijkt nog niet de nacht?
Ach, wij tellen rustloos d’ uren
Tot ons d’ ochtend tegenlacht,
Als ’t gesternte gaat verbleken,
Als het duister is geweken
En de zon op berg en dal
Warme stralen werpen zal.
2 Ziet! vertoont zich uit het donker
Niet alreê der bergen top?
Gaat met zacht en rein geflonker
Ginds de morgenster niet op?
Heid’nen houden op te dwalen
In de doodse schaduwdalen;
Met ontsluierd aangezicht
Groeten zij het rijzend licht.
3 Wie, o God van macht en sterkte
Moet niet opgetogen staan
Over ’t geen Uw trouw bewerkte,
Over Uwe liefdedaân?
Hoe ontsluit Uw hand de deuren!
Troost bereidt Gij hun, die treuren,
Nu w’ alom in ’t Heidenland
’t Kruis des Heeren zien geplant.
4 Blijf, o God in onze dagen
Voortgaan met Uw heerlijk werk;
Doe ons moedig stenen dragen
Tot de opbouw uwer Kerk.
Geef ons met een rein vertrouwen
Op een vasten grond te bouwen;
Niet van eigen doen en kracht,
Slechts van U zij ’t heil verwacht!
5 Welk een zegen zal ontspruiten
Door de werken uwer hand!
Waar G’ Uw bronnen wilt ontsluiten
Groent alras het dorre land.
Alle volken zullen komen
En Uw poorten binnenstromen,
Knielen voor Uw aangezicht,
Juichen in Uw eeuwig licht.
  Â
