‘En hij zeide: De HEERE zal brullen uit Sion, en Zijn stem verheffen uit Jeruzalem.’ (Am. 1: 2) Er klinkt een gebrul, als van een leeuw. Het engels heeft ‘roaring’, het diepdoordringende brullen van een leeuw. Dit dier doet dit voor het aanvalt. De Bijbel gebruikt het beeld van een brullende leeuw geregeld als uitdrukking van boosheid richting de volken, de heidenen (Jer. 49, 50, Joël 3). Meestal brult Hij tegen Zijn eigen volk, vanwege verbondsbreuk (Jer. 31: 4, Jer. 2: 30, etc). We leren de Heere hier niet langer kennen als de beschermende herder, maar als een brullende leeuw die overgaat tot de aanval.
Het is een beangstigende Godsverschijning, vanuit Sion, Jeruzalem. De brul heeft als doel dat men terugkeert (Hos. 11: 10). De leeuw staat bekend om zijn macht. De Spreukendichter spreekt erover: ‘De oude leeuw geweldig onder de gedierten, die voor niemand zal wederkeren’ (Spr. 30: 30)
Overigens horen we de stem van de Heere wel vaker in de Bijbel als een brullende stem. Job. 37: 4: ‘Daarna brult Hij met de stem; Hij dondert met de stem Zijner hoogheid.’ De Heere toont Zich in Zijn macht, majesteit, heiligheid en heerlijkheid. Voor de rollende donder vanaf Sion, voor het brullen vanaf Sion, vluchten de volken met vrees. Ps. 46: 7: ‘De heidenen raasden, de koninkrijken bewogen zich; Hij verhief Zijn stem, de aarde versmolt.’ Ps. 76: 8-9: ‘Gij, vreselijk zijt Gij; en wie zal voor Uw aangezicht bestaan, van den tijd Uws toorns af?’
HEERE
Wie is de brullende leeuw? Het is Jahweh, de HEERE. Israëls’ verbondsgod. Het is geen vreemde die brult, maar hun God. Hoe en waarom toont Hij Zich op deze manier, hier? Allereerst is de aanzegging van het oordeel volgens Beeley in het belang van het volk Israël. Hij kent Zijn volk, als geen ander: ‘Want Ik ben de HEERE, uw God, de Heilige Israëls, uw Heiland; Ik heb Egypte, Morenland en Seba gegeven tot uw losgeld in uw plaats. Van toen af, dat gij kostelijk zijt geweest in Mijn ogen, zijt gij verheerlijkt geweest, en Ik heb u liefgehad; daarom heb Ik mensen in uw plaats gegeven, en volken in plaats van uw ziel.’ (Jes. 43: 3-4).
Oordeel en verlossing kunnen we niet scheiden. Het zijn twee kanten van Gods ene daad, ten behoeve van Zijn volk. In de zondvloed gingen velen onder, maar Noach en de zijnen werden door de Heere behouden.
De Heere toont Zich als HEERE. De Ik zal zijn die Ik zijn zal, de Ik ben. Hij is betrouwbaar in Zijn liefde en in Zijn oordeel. Hij gaf het leven, liet het volk niet los in tijden van ontrouw en verlost. Hij triomfeert in Zijn liefde. Tegenover het volk van het Noorderrijk aan als de God uit Sion, uit Jeruzalem. Waar zij zich van afgekeerd hebben. Dáár openbaarde de Heere zich.
Jood en heiden
De Heere spreekt niet strikt tot het volk Israël, maar via Amos ook tot de volken. Blijkbaar gaat de boodschap verder dan het volk. Gelovige en niet-gelovige dragen beiden verantwoording ten opzichte van de God van Israël, Jahweh.
Dat is vandaag niet anders, zo blijkt uit de Schrift. ‘Want er is geschreven: Ik leef, zegt de Heere; voor Mij zal alle knie zich buigen, en alle tong zal God belijden. Zo dan een iegelijk van ons zal voor zichzelven Gode rekenschap geven.’ (Rom. 14: 11-12) We horen het ook in de Hebreeënbrief: ‘En gelijk het den mensen gezet is, eenmaal te sterven, en daarna het oordeel.’ (Hebr. 9: 27).
Er klinkt vanuit de Schrift de stem van het brullen als van een leeuw. Wordt wakker uit je dommeling. Uit je gekromde houding waarin je al navelstarend alleen jezelf ziet. Schrik op uit je gemengde leven, van God wat en de wereld wat. Keer in tot de Heere uw God.
Christus
De mens is de kern van Gods bedoeling. Dat blijkt in Joh. 3: 1-3: ‘Ziet, hoe grote liefde ons de Vader gegeven heeft, namelijk dat wij kinderen Gods genaamd zouden worden. Daarom kent ons de wereld niet, omdat zij Hem niet kent. Geliefden, nu zijn wij kinderen Gods, en het is nog niet geopenbaard, wat wij zijn zullen. Maar wij weten, dat als Hij zal geopenbaard zijn, wij Hem zullen gelijk wezen; want wij zullen Hem zien, gelijk Hij is. En een iegelijk, die deze hoop op Hem heeft, die reinigt zichzelven, gelijk Hij rein is.’ Wanneer wij belijden dat we de Heere toebehoren, dient dit tot uiting te komen in heel ons leven.
De Heere herinnert aan Zijn verbondswetgeving. Het is geen nieuwe boodschap, maar een oude boodschap. Uiteindelijk wijst dit alles heen naar Christus, Die de wil van de Heere volkomen deed. Jezus spreekt Gods laatste Woord, Hij regeert volmaakt.
Het brullen zal niet eindeloos zijn, in het einde van Amos’ profetie komen we de Heere tegen als de Ontfermende. Het is als in Joël 3: 16: ‘En de HEERE zal uit Sion brullen, en uit Jeruzalem Zijn stem geven, dat hemel en aarde beven zullen; maar de HEERE zal de Toevlucht Zijns volks, en de Sterkte der kinderen Israëls zijn.’
Met leeuwenkracht zal de Heere Zich inzetten tot verlossing van Zijn volk. Amos 9: 14: ‘Ik zal de gevangenis van Mijn volk wenden, en zij zullen de verwoeste steden herbouwen en bewonen, en wijngaarden planten en derzelver wijn drinken; en zij zullen hoven maken, en derzelver vrucht eten.’ Er komt een goede tijd, die ligt achter het oordeel. De HEERE zal Woord houden, dat belooft Hij. Om Christus’ wil is er verlossing, dwars tegen alle verwachting in. De Heere is trouw.
