Vanaf Efeze 4: 1 is de christelijke levenswandel het thema dat Paulus uitwerkt. Nadat hij eerst de geloofsleer heeft helder gemaakt, gaat hij in het tweede deel van de brief over op de levenspraktijk. Leer en leven hebben alles met elkaar te maken. 

Wandelen

Paulus heeft de Efeziers erop gewezen dat ze eerst in het duister wandelden, maar nu kinderen van het licht zijn. Wandel dus in het licht (Ef. 4: 8). In Efeze 5: 15 trekt Paulus een conclusie vanuit het onderwijs dat hij eerder in dit hoofdstuk gaf. ‘Ziet dan, hoe gij voorzichtig wandelt, niet als onwijzen, maar als wijzen.’ 

In het Oude Testament duidt het woord ‘wandelen’ een levensstijl aan. Ook Paulus gebruikt het woord ‘wandelen’ diverse keren. 

• Ef. 4: 1: ‘Dat gij wandelt waardig de roeping, met welke gij geroepen zijt…’ 
• Ef. 4: 17: ‘Ik zeg dan dit, en betuig het in de Heere, dat gij niet meer wandelt gelijk als de andere heidenen wandelen, in de ijdelheid van hun gemoed.’ 
• Ef. 5: 2: ‘En wandelt in de liefde, gelijkerwijs ook Christus ons liefgehad heeft…’

Voorzichtig

De christenen van Efeze dienen ‘voorzichtig’ te wandelen. Je zou het ook kunnen vertalen met ‘nauwkeurig, precies, zorgvuldig, met aandacht voor de details’. Zoals iemand met een heel fijn pennetje heel netjes kan schrijven, zo wijst Paulus erop dat de christelijke levenswandel zorgvuldigheid vraagt. 

Denk daarbij aan Zacharias en Elizabeth in Lukas 1: 6: ‘En zij waren beiden rechtvaardig voor God, wandelende in al de geboden en rechten des Heeren, onberispelijk.’ Of Hand. 24: 16, waar Paulus zegt: ‘En hierin oefen ik mijzelven om altijd een onergerlijk geweten te hebben bij God en de mensen.’ 

Niet onwijs maar wijs

We dienen volgens Paulus te wandelen als wijzen, niet als onwijzen. Wat deed de wijze? Die bouwde zijn huis op de rots. Een wijze christen bouwt niet op zijn eigen prestaties, verwacht het daar ook niet van. Wie eens op Christus leerde steunen, dient in alles op Christus te leunen. 

Wijs worden betekent eerst erkennen dat we onwijs zijn vanuit onszelf. Dat we dwaas zijn. Dat we niet weten. Betweterige christenen zijn er genoeg, maar leerbare christenen zijn schaars. Hoe worden we wijs? 

• Door onze eigen wijsheid in twijfel te trekken: Laat hij die wijs wil worden, dwaas worden; opdat hij wijs gemaakt worde. 
• Door gebed: Als het iemand aan wijsheid ontbreekt, laat hij het God vragen, die een ieder mild geeft en niet verwijt; en zij zal hem gegeven worden (Jak. 1: 5). 
• Gemeenschap zoeken: als gemeente kregen we elkaar om wijsheid bij elkaar te zoeken, rondom het Woord. Gemeenschap bij kringwerk en in samenkomsten. 
• Door onze dagen te tellen: het zicht op de eeuwigheid schenkt een realiteitszin die ons op een andere manier in de wereld doet staan. Onze dagen tellen doet ons een wijs hart bekomen. We leren de vergankelijkheid ervan zien. 

Niet onverstandig maar verstandig

Handel niet zonder na te denken, zegt Paulus. Handel niet onverstandig. Maar doe het tegenovergestelde, handel nadenkend. Met het verlangen om de wil van de Heere te kennen. Hij is het die eenvoudigen wijsheid leert. Paulus zegt tegen zijn dienaar Timotheüs: doch de Heere geve u verstand in alle dingen (2 Tim. 2: 7). 

Verlichting van ons denken is het gevolg van meditatie over het Woord. Als we de waarheden van de Bijbel op ons in laten werken. Daarmee verlicht de Heilige Geest ons verstand; daardoor verandert Hij onze wil, ons verlangen. Vandaar dat een ongeleerd iemand soms dieper inzicht heeft in de Schrift dan een groot geleerde. Vernieuwing van ons denken is de sleutel tot vernieuwing van ons leven.