Hij staat als een tank in het landschap. Goliath, een zwaarbewapende soldaat. Zijn helm schittert in de zon. Een kampvechter. Letterlijk staat er ‘een man tussen twee’. Een man die er tussenin komt staan. 

Hij is de man in het midden. De man die staat voor zijn volk. Hij daagt Israël uit. Of moeten we het anders zien?  Het sleutelwoord in Samuël 17 is het ‘honen’ van Goliath. Hij hoont de slagorden van Israël, denkt hij. David doorziet echter wat er echt aan de hand is: ‘Ik kom tot u in de Naam van de HEERE der heirscharen, den God der slagorden van Israël, Die gij gehoond hebt.’ 

De Heilige Geest geeft oog voor de werkelijke strijd die schuilgaat achter de zichtbare strijd. Goliath daagt het volk uit. Israël reageert met angst. David blikt echter dieper. Het gaat hier niet om een volk, het gaat hier om God. David kan niet anders dan opstaan en zich beschikbaar stellen. Als man in het midden, tegenover Goliath. 

Daar loopt David het dal in. Onbeschermd en kwetsbaar vormt hij eigenlijk geen reële tegenpartij voor een reus. Hier wordt een patroon zichtbaar dat geestelijke confrontaties op aarde kenmerkt. Geen uiterlijk vertoon of wapengekletter, maar kwetsbaar opstaan en gaan in Gods Naam. David zal naderhand zingen: ‘Dezen vermelden van wagens, en die van paarden; maar wij zullen vermelden van den Naam des HEEREN, onzes Gods.’ (Ps. 20: 8)

Het hart van een heilige strijd vormt de aanwezigheid van God. Vaak toont Hij zich juist dan de schijnbaar afwezige. Toch wordt Zijn invloed zichtbaar, als de strijd zich toespitst. Als Zijn Naam in het geding is. Ons staat een sterke Held terzijde. Dat blijkt ook hier, als de reus geveld wordt door een steen. 

David staat hier symbool voor de Man in het midden, die tussen treedt. Waar de duivel zich breed maakt en de heersende cultuur zich aan ons opdringt, kan de angst toeslaan. Zie echter Wie er afdaalde uit de hemel en de vorst van de duisternis overwon. Jezus, de Zoon van God. Elke knie zal zich voor Hem buigen. Vroeg, of te laat.