Petrus zet het vergankelijke, dat wat voorbijgaat, ten opzichte van het offer van Christus. Hier op aarde is voor geld veel te koop. Maar het Koninkrijk van God is van een andere orde.  

Tegenstelling

Wij kunnen hier op aarde veel maken of breken met geld. Wil je dat een vastgelopen situatie weer gaat stromen, dan is er veelal geld nodig. Dat geldt echter niet voor de verlossing van zondaren. We zijn niet door goud gekocht, maar door bloed. We zijn niet door vergankelijke middelen gekocht, maar tegen de prijs van Christus bloed. 

Een heilige levenswandel, die we voor het aangezicht van God vorm dienen te geven, komt niet op uit slaafse dwang. Nee, die komt volgens Petrus op vanuit een andere bron. Namelijk het besef wat de verlossing door Christus gekost heeft. Bij wie daar door genade oog voor krijgt, wordt een diep verlangen geboren om heilig te leven. Dat is wat de Heilige Geest van binnenuit stuwt in het hart; een verlangen naar heiligheid. 

‘Wetende dat gij niet door vergankelijke dingen, zilver of goud, verlost zijt uit uw ijdele wandel, die u van de vaderen overgeleverd is. Maar door het dierbaar bloed van Christus, als van een onbestraffelijk en onbevlekt Lam.’ (1 Petr. 1: 18-19)

Lam

Petrus verbindt hier het Oude Testament met het Nieuwe Testament. Het beeld van het Lam. Het Paaslam (Ex. 12: 5-7) en het naar de slacht geleidde Lam (Jes. 53: 4-7). Een lam, het meest weerloze dier. Zo wilde de Heere Jezus uitgebeeld worden. Hij die de almachtige, de alomtegenwoordige, de heilige Zoon van God is. Hij liet zich slachten als een lam. Opdat door de dood van Eén, velen behouden zouden worden. 

De Schrift spreekt drie keer meer over Christus’ bloed, dan het kruis. Vijf keer meer wordt er gesproken over het bloed, dan over de dood van Christus. Het  bloed is de hoofdterm die in het Nieuwe Testament gebruikt wordt voor de verzoening. 

De kern van de verzoening vormt de offerdood van Christus, in de plaats van zondaren. De bloedstorting was een zichtbare uitbeelding van Zijn leven dat werd uitgestort in een offer. Zonder bloedstorting geen vergeving (Hebr. 9: 22). 

Er is bloed gestort tot vergeving van de zonden. Niet het bloed van een mens, niet het bloed van een dier, maar het bloed van Jezus Christus. De eniggeboren Zoon van de Vader. 

Behoud

Door het vernieuwende werk van de Heilige Geest leren zondaren te schuilen achter het bloed. Omdat de zekerheid van de verlossing niet in mij ligt, niet in mijn werken ligt, niet in mijn heiligheid gegrond is, maar in het offer van Christus. In de verheerlijkte Christus is de ‘vaste Rots van mijn behoud’, als de zonde mij benauwt. Daar wil ik steunen op Zijn trouw; daar wil ik rusten in Zijn schaduw; waar het bloed door Hem gestort; mij de Bron van het leven wordt.