Samuel trok zich terug in Rama. Hij hield zich daar bezig met de vorming van profetenzonen. Blijkbaar verwachtte hij meer van jonge profeten dan van jonge prinsen. Hij treurt over wat geweest is en zo anders ging dan hij dacht. God maakt echter een nieuw begin. 

Vul uw hoorn

In het eerste vers van 1 Samuël 16 krijgt de oude profeet een opdracht van God. ‘Vul uw hoorn met olie.’ Geen kruik, geen fles, een hoorn. Een hoorn werd gebruikt als muziekinstrument (Jozua 6: 5), of als fles (1 Kon. 1: 39). De kracht van een hoorn werd aangehaald door profeten, denk aan Micha (4: 13) en Ezechiël (34: 21). Zou Zacharias later niet zingen: ‘En heeft een hoorn der zaligheid ons opgericht, in het huis van David, Zijn knecht.’ (Luk. 1: 69). Samuël moet er olie in doen, het symbool van de mystieke aanwezigheid van God. Wie door een van God gezonden profeet wordt gezalfd met olie, mag beseffen dat de Heere Zelf erop betrokken is.

Het is me nogal een opdracht. Onder de regering van een vorst die alle macht in het land heeft, een ander tot koning zalven. En dat met een symbool erbij van zalving. In Bethlehem. Zal dat niet rond gaan zingen? Zal hij daar geen last mee krijgen? Met reden is Samuël bezorgd voor zijn leven. De Heere blikt echter verder dan de gevolgen. Hij weet wat nodig is voor de toekomst. 

Leider

Samuël wist waar een goede leider over moest beschikken. Hij was in een door en door corrupte Tabernakeldienst beland als kleine jongen. Zulke tijden vragen om sterk leiderschap. Dat had hij persoonlijk getoond. Dat hoopte hij ook te zien bij Saul. Wat een teleurstelling was Saul voor hem geworden. De toekomst van Israël als Gods verbondsvolk stond op het spel. Hij besefte nu: de Heere ging een andere man aanstellen. Een man naar Zijn hart. Geen koning die als een breekbare kruik zal fungeren, maar één die de kracht heeft van een hoorn. Je kunt je voorstellen dat de verwachting van Samuël hooggespannen was. Saul wás een indrukwekkende verschijning. Wie zou de Heere nu voor ogen hebben? 

Niet de buitenkant

Zo kwam Samuël in het huis van Isaï terechtEliab, Abinadab, Samma; indrukwekkende mannen gaan aan hem voorbij. Stuk voor stuk een leidersprofiel. Maar geen mocht het worden. Waarbij de Heere Samuël een belangrijke les meegeeft: ‘Want het is niet gelijk de mens ziet; want de mens ziet aan wat voor ogen is, maar de HEERE ziet het hart aan.’ De Heere koos David, de jongste. Een herdersjongen.

Gezalfd

‘Toen nam Samuël de oliehoorn, en hij zalfde hem in het midden van zijn broeders.’ Hier toont de Heere een kernprincipe in de Bijbel. Hij neemt geen mogelijkheden uit mensen, maar uit Zichzelf. Vandaar dat hij raad weet met een herdersjongen. Hij blikt tot in het hart. Wij mensen beoordelen een boek op de cover, het gaat echter om wat er in staat. 

Wij staren ons blind op indrukwekkende verschijningen, gloedvolle presentatie, brede aanhang. De Heere keert dit echter altijd weer om. Hij kijkt er doorheen. Tegen de geldgierige farizeeën zei Jezus in Luk. 16: 15: ‘Gij zijt het die uzelven rechtvaardigt voor de mensen; maar God kent uw harten; want dat hoog is onder de mensen, is een gruwel voor God.’ Tegen de Joden zei Jezus: ‘Oordeelt niet naar het aanzien, maar oordeelt een rechtvaardig oordeel.’ (Joh. 7: 24). Noach, Jacob, Jozef, Mozes en Hanna, ze werden geroepen tot een bijzondere taak zonder dat zij daar de hand in hadden. De Heere doorbreekt onze berekeningen. Altijd weer. Hij schenkt Zijn Geest en geeft Zelf wat Hij vraagt.