In Joh. 15: 4 sprak Jezus over de verhouding van de rank tot de wijnstok, waarbij Hij zei: ‘Blijft in Mij, en Ik in u’. We zien in Joh. 15: 9 dat Hij inzet met hetzelfde punt. Het blijven in de liefde van God. ‘Gelijkerwijs de Vader Mij liefgehad heeft, heb Ik ook u liefgehad, blijft in deze mijn liefde.’ 

Voortdurend

Wat hierbij opvalt is dat het niet staat in de tegenwoordige tijd. Er staat niet: de Vader heeft Mij lief, zo heb Ik jullie lief. Er staat evenmin: de Vader zal Mij liefhebben, zo zal Ik ook jullie liefhebben. Nee, het staat er in een tijdsvorming die erop duidt dat het achterligt en voortduurt. Zoals de Vader Mij liefgehad heeft, heb Ik ook jullie liefgehad. De Vader heeft de Zoon lief van eeuwigheid. Hij is altijd bij de Vader geweest, heeft altijd in Zijn liefdevolle gemeenschap verkeerd, is Hem altijd nabij geweest. Zo heeft de Zoon ook de discipelen altijd liefgehad en nog steeds. Zij zijn van eeuwigheid gekend en Hij heeft hen nog steeds lief; en zal hen liefhebben. Tot in de dood.

Kruisliefde

In onze beleving richt liefde zich vooral op een gevoel van blij zijn. Als God liefde is, dan moet Hij mij wel blij willen maken, is dan onze gedachte. Bij mensen die dit als uitgangspunt voor hun denken hebben, wordt het christelijk geloof een levenshouding waarin we leven met een God die alleen maar fijne dingen voor ons wil. Een rimpelloos leven, enkel vreugde, enkel blijdschap. 

Als zo iemand geconfronteerd wordt met het feit dat God rechtvaardig de zonden straft, ontstaat er weerstand. Het past niet in een Godsbeeld van enkel liefde. Daarom blijft dit vaak onbenoemd. Het besef schuldig te staan voor God maakt immers niemand blij. Laat staan dat we de realiteit van de hel daarbij benoemen. 

De apostel Johannes heeft het vaak over de liefde. Hij wordt niet voor niets de apostel van de liefde genoemd. We dienen hem echter uit te luisteren in wat hij bedoelt te zeggen. Dit betekent dat we onze eigen gedachten over God laten corrigeren door de Schrift. Dan begrijpen we pas wat Johannes bedoelt, of beter gezegd; wat Jezus bedoelt. Liefde hangt voor Johannes namelijk altijd samen met het kruis. 

• Joh. 3: 16: ‘Want alzo lief heeft God de wereld gehad, dat Hij Zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft, opdat een iegelijk die in Hem gelooft, niet verderve, maar het eeuwige leven hebbe.’ 
• Joh. 15: 13: ‘Niemand heeft meerder liefde dan deze, dat iemand zijn leven zette voor zijn vrienden.’ 
• Joh. 13: 1: ‘En voor het feest van het pascha, Jezus wetende, dat Zijn ure gekomen was, dat Hij uit deze wereld zou overgaan tot den Vader, alzo Hij de Zijnen, die in de wereld waren, liefgehad had, zo heeft Hij hen liefgehad tot het einde.’ 

In deze teksten wordt ons duidelijk: het kruis toont ons de liefde. De ernstige realiteit van de vloekdood aan het kruis, waar Jezus de volle toorn van God over de zonde draagt, toont ons de liefde. Het breken van Gods geboden, de ongehoorzaamheid van zondaren, daalt daar in een aangrijpende straf op de Zoon neer. Hij hangt daar plaatsvervangend, voor hen. Zo ernstig neemt de Heere de zonden, dat Hij Zijn eigen Zoon Die Hij van eeuwigheid liefhad, ervoor aan het kruis laat nagelen. Hij toont hier Zijn liefde. Jezus’ kruisdood is tot redding van mensen. Zonder het kruis zouden zij vergaan. 

Het kruis toont ons Gods onpeilbare liefde, maar daarmee ook Zijn rechtvaardigheid. De Zoon blijkt hierin gehoorzaam aan de Vader; ons tot een voorbeeld om zo gehoorzaam te zijn aan Hem in de navolging van Christus. 

Gehoorzaam

Jezus was altijd gehoorzaam aan Zijn Vader. ‘Want Ik ben uit den hemel nedergedaald, niet opdat Ik Mijn wil zou doen, maar den wil Desgenen, Die Mij gezonden heeft.’ (Joh. 6: 38) Hij was gehoorzaam aan de wil van de Vader en vergoot daarom Zijn bloed voor hen die de Vader van eeuwigheid liefhad. 

Deze gehoorzaamheid, van de Zoon aan de Vader, vormt voor ons een duidelijk voorbeeld. Hij werd geliefd door de Vader en gaf Zijn leven voor zondaren, in trouw aan Zijn Vader. Zo heeft Hij ook de Zijnen lief en roept hen op om te blijven in Zijn liefde. Dit betekent dat we Hem gehoorzamen. Hoe dat tot uiting komt? ‘Indien gij Mijn geboden bewaart, zo zult gij in Mijn liefde blijven; gelijkerwijs Ik de geboden Mijns Vaders bewaard heb, en blijf in Zijn liefde.’ (Joh. 15: 10). 

Antwoord

Was dit niet de reactie van Paulus, na zijn bekering: ‘Heere, wat wilt U dat ik doen zal?’ Door in de weg van de Heere te gaan, blijven we Hem nabij. Het houden van Zijn geboden is daar onmiskenbaar aan verbonden. In antwoord op een vraag van Judas (niet de Iskariot) zei Jezus in Joh. 14: ‘Zo iemand Mij liefheeft, die zal Mijn woord bewaren; en Mijn Vader zal hem liefhebben, en Wij zullen tot hem komen, en zullen woning bij hem maken. Die Mij niet liefheeft, die bewaart Mijn woorden niet; en het woord dat gijlieden hoort, is het Mijne niet, maar des Vaders, Die Mij gezonden heeft. Deze dingen heb Ik tot u gesproken, bij u blijvende.’

Leven van kruisgenade zet aan tot een nieuwe gehoorzaamheid. Alleen zo leven we in, door en uit Hem. Eén blik op het kruis van Christus, zou de vraag toch moeten doen ontbranden: Heere, hoe zal ik U dienen? Houdt mijn geboden, zegt de Heere. Zo gehoorzaam, als Ik gehoorzaam ben geweest aan Mijn Vader. Blijf zó in Mijn liefde.