Beluister de podcast op   Logo Spotify podcast   Logo Itunes podcast

Beluister de podcast op   Logo Spotify podcast   Logo Itunes podcast

Luister de podcast

maandag 17 januari

Leven vanuit Christus gaat samen met verdieping (1)

Een boom kan een grote kroon dragen en daardoor opvallen. Als de wortels van deze boom ondiep zitten en de boom niet kunnen dragen, valt deze bij een storm om. Christenen dienen te groeien in de diepte. 

Woord

Je mag geloven als een kind, zeggen we elkaar geregeld. Met reden. Jezus stelt namelijk dat veel voor wijzen verborgen blijft en aan kinderen geopenbaard wordt (Lukas 10: 21). Inderdaad, oog en oor hebben voor het Evangelie is niet gebonden aan kennis of intelligentie. Integendeel. Wie eenvoudig leeft bij het Woord van God, kan wellicht niet elke discussie winnen; maar krijgt wel zicht op de kern van de boodschap. Dus, laten we maar als de kinderen geloven. 

Jonge kinderen

Toch is daar niet alles mee gezegd. De schrijver van de Hebreeënbrief neemt het zijn lezers kwalijk dat ze baby’s gebleven zijn en niet opgroeiden. Men is melk blijven drinken. Men eet geen vast voedsel (Hebr. 5: 13). Het ontbreekt aan diepgang in het Woord. Men kan alleen een eenvoudige boodschap verdragen. Heb je wel eens een volwassen man uit een babyfles zien drinken? Dat is een vreemd gezicht. Zo kan het ook de bedoeling niet zijn dat een ervaren kind van God alleen babyvoeding verdraagt. 

Paulus plaatst in Efeze 4: 15 de gelovigen die hij aanspreekt tegenover de volwassen man uit vers 13. Degene die opgegroeid is in de kennis van God, tot de volheid van Christus, tegenover het kind dat door de wind heen en weer geslingerd wordt. Paulus spreekt in de tekst over jonge kinderen. Zij die nog niet in staat zijn om mee te praten. Hebben geen woorden om duiding te geven aan dat wat er gebeurt. 

Dit is niet de enige plaats waarop Paulus dit onderwerp aanraakt. Ook de Korinthiërs heeft hij gezegd dat ze als jonge kinderen waren (1 Kor. 3: 1). Het geloofsleven van deze christenen in Korinthe was niet uitgerijpt. Als vanzelf past een voorganger of ambtsdrager zich dan aan. Om aan te sluiten waar de ander zit. Maar zo kan het natuurlijk niet blijven, als iemand werkelijk Christus belijdt. 

Kinderlijk kwetsbaar

Een kind is snel overtuigd. Je kunt een kind op allerlei manieren krijgen waar je het hebben wilt. Met een halve waarheid, een verwachtingsvolle opmerking over wat er komt, is het kind al snel overtuigd. Er zijn drie dingen die opvallen aan een kind en die alles te maken hebben met Paulus’ boodschap aan de Efeziërs: 

  • De spreukendichter zegt dat de eenvoudige ieder woord geloofd (Spr. 14: 15). Zo ook een kind, als het met overtuiging gebracht wordt.
  • Een kind is snel verward, afgeleid en wispelturig. Vandaag speelt het hiermee, morgen is het weer wat anders. Dan kijken ze niet meer om naar wat ze gisteren mooi vonden. 
  • Kinderen hebben geen onderscheidingsvermogen. Ze kunnen zich nog geen goed oordeel over de dingen vormen. Ze hebben geen levenservaring. Het overkomt hen allemaal voor het eerst. 

Een jonge gelovige is kinderlijk kwetsbaar. Overziet niet de gevolgen van bepaalde inzichten. Blijkt op allerlei manieren gevoelig voor wind van leer die niet naar de Schrift is. Het gaat over het kruis, over Christus, over zonde, over genade, er klinken Bijbelteksten, dan zal het wel goed zijn toch? Ja wacht even, maar is het onderwijs ook waar in het geheel van de Schrift? Je kunt met een enkele Bijbeltekst veel onheil aanrichten, als je deze niet beziet in het geheel van de Schrift. 

Vloed

Paulus gebruikt het beeld van golven en wind om duidelijk te maken wat er dan gebeurt. Als je geen helder doel voor ogen hebt, maar zomaar ronddobbert op de zee, dan wordt je schip in een storm alle kanten op gedreven. Maar het maakt wel verschil uit welke hoek de wind komt, wil je op de goede bestemming uitkomen. 

Je kunt door een valse leer allerlei kanten op gedreven worden. Paulus gebruikt een vorm van het woord didaskalia, dat onderwijzen betekent. Door onderwijs word je een bepaalde kant op gestuurd. Men brengt listig tot de beraming van de dwaling, zo blijkt in Ef. 4. Het woord dat daar gebruikt wordt is een vervoeging van het woord ‘methodeia’. Er is dus sprake van methodische misleiding, van listig handelen. Een manier van onderwijzen en denken die uiteindelijk afleidt van de waarheid.  

Verdieping

Niet voor niets herinnert Paulus zijn jonge vriend Timotheüs aan het onderwijs dat hij ontving op schoot bij zijn moeder en oma. Timotheüs diende zijn Bijbel te lezen, het Woord zelf moest richtinggevend zijn. 1 Tim. 4: 13: ‘Houd aan in het lezen, in het vermanen, in het leren, totdat ik kom.’ Laat je onderwijzen op goede gronden, vanuit de Bijbel. De gemeente komt samen rondom het Woord. Samen met de predikant buigen we onder de boodschap van de Schrift. Waarbij het hele Oude Testament toewijst naar Christus en het Nieuwe Testament via kribbe en kruis zicht geeft op het verlossingswerk van de Zoon van God. 

Wat betekent dit voor de gelovige en de gemeente? Daarover later meer (deel 2). 

Luister deze blog als podcast

Lees verder over dit onderwerp

Oog krijgen voor wat ertoe doet (2)

Je kent met mij die grote plaat, van de brede en de smalle weg. ‘Gaat in door de enge poort; want wijd is de poort, en...

Oog krijgen voor wat ertoe doet (1)

‘Al deze dingen worden zo moede, dat het niemand zou kunnen uitspreken; het oog wordt niet verzadigd met zien; en het...

Christus spreekt armen zalig

Wie de Zaligsprekingen leest als een handleiding, die heeft het niet begrepen. We lezen in de eerste elf verzen van...