Dr. H. Goedhart (1919-1977) hield in 1958 in de Hervormde gemeente van Delfshaven een serie Bijbellezingen rondom het onderwerp ‘geloof’. In zijn lezingenserie wilde Goedhart geestelijk leidinggeven rondom vragen die gemeenteleden bezighouden ten aanzien van het geloof. Hij gaf de lezingenserie ‘Rondom het geloof’ uit in een boekje. Echt een aanrader!

Bekering

‘Bekering is een zich afkeren van de zonden en een zich richten op God’, zo luidt de eenvoudige uitleg van Goedhart. Voor hem gaat het echter om meer: ‘Bekering is levensvernieuwing, een totale afkering van de zonde, een gevonden worden, een overgaan uit de dood tot het leven.’ Dat gaat gepaard met geloof: ‘Een mens kan nooit in waarheid de tollenaarsbede uitspreken, of hij moet geloven in Gods barmhartigheid.’

Bevinding

‘Elke bevinding is de ervaring van de levende God in Christus. Men kan God niet buiten Christus ontmoeten en God openbaart zich tot zaligheid ook slechts in de Zoon.’ Goedhart beschrijft niet alleen wat hij waarneemt, maar hij houdt zijn lezers ook geregeld een spiegel voor: ‘Wat wij missen in velerlei gesprekken over bevinding is het gebrek aan gemeenschap met de levende God in Christus.’

Bij Goedhart staat niet de mens centraal, maar de Heere, als het gaat om de geloofsomgang met God: ‘Bevinding in de Bijbel is: omgang met God. Dus niet: omgang met zichzelf. Niet het onophoudelijk graven in eigen ziel, maar het richten van alle krachten der ziel op God in Christus, dát is bevinding!’ Voor hem komt dan alles samen in deze woorden: ‘Een zuiver bevindelijk woord is: smaakt en ziet dat de Heere goed is.’

Kleinen in de genade

Paulus vertelt in de eerste brief aan de gemeente van Korinthe dat hij hen niet met vast voedsel voedde, maar met melk. Dat is kindervoedsel. In de traditie vaak uitgelegd als voedsel voor ‘kleinen in de genade’. Wat bedoelde de heidenapostel echter in het verband van deze brief? Goedhart verheldert deze bekende woorden door de bril op te zetten van de heidenapostel Paulus, die ze schreef aan zijn geestelijke kinderen in Korinthe.  Goedhart: ‘Toen hij in de stad gekomen was, begon Paulus met zijn prediking. Dat moest heel eenvoudig gebeuren. Hij voedde hen om zo te zeggen met ‘melk’, als jonge kinderen. Natuurlijk bracht hij hen niet een ander evangelie.’

Gekruisigde centraal

De predikant die naderhand jarenlang in Kenia werkte aan een Bijbelschool, laat zien wat het inhoudt om het Evangelie te brengen aan hen die er niets van weten: ‘Ook aan de eerstbeginnende kan de rechte prediker de ergernis en de dwaasheid van het kruis niet besparen. Wanneer men tegenwoordig in het evangelisatiewerk in het begin alleen maar maatschappelijke vorming wil bijbrengen en eerst na lange tijd de boodschap van het kruis wil laten horen, is men op een verderfelijke dwaalweg. Alleen de verkondiging, dat Jezus Christus in de wereld is gekomen om zondaren zalig te maken, kan de mens behouden. Het kruis en de opstanding van de Heere moeten centraal staan. Niet alleen in de prediking, maar ook in het evangelisatiewerk en op het zendingsterrein. Wie niet dadelijk zijn hoorders confronteert met de Gekruisigde zal hiertoe naar verloop van tijd hoe langer hoe moeilijker kunnen komen.’

Leestip: Goedhart H. (1958), Rondom het geloof, Dordrecht: J.P. van den Tol