Christenen en predikers staan anno nu niet op zichzelf, maar in een lange lijn van voorgangers. Vandaar dat het zinvol is om te luisteren naar richtinggevende stemmen uit de traditie van de eeuwen. Ds. G. Boer is zo’n stem. 

Prediking

Elke gemeente heeft een eigen sfeer en eigenheid waar de predikant een weg mee moet zien te vinden. Als predikant van zijn tweede gemeente Putten, schrijft ds. G. Boer met mevrouw van Luin uit Laren. Hij is teleurgesteld omdat ‘de kastijdingen des Heeren’ – denk daarbij aan de Tweede Wereldoorlog – minder ‘ootmoedig leven’ hebben uitgewerkt dan hij had gehoopt en verwacht. Zij antwoordt hem: ‘Laat het brood niet oud en beschimmeld worden’, waarbij zij doelt op de prediking. Zij schrijft hem vervolgens over de rijkdom die in Christus is. Naderhand blijkt er meer vrucht op de prediking.

Verbond

Voor ds. G. Boer was verbondsprediking kenmerkend. Illustratief daarvoor is de preek die hij hield bij de bevestiging van lidmaten op 3 april 1955 in de st. Janskerk in Gouda, aan de hand van Deut. 29: 10a, 12, 13). ‘Nu zegt de Heere tot het volk: de Heere uw God. Ik zeg het vanmorgen ook: Gij staat heden allen voor het aangezicht van de Heere uw God. Daar is van u geen draad bij. Dit is de vrijmachtige beschikking Gods, waardoor wij niet zoals Calvijn zegt, dieren zijn, of in een heidenland geboren zijn, maar met de koorden van het verbond der genade omvangen zijn vanaf onze geboorte. (…) De Heere heeft recht op de hele gemeente. Er is er hier niet één, die vrij is om zijn weg te gaan. God heeft recht op ons; niet alleen als onze Schepper, maar ook als de God des verbonds.’

Rechtvaardiging

Een openbare briefwisseling tussen Prof. H. Berkhof en ds. G. Boer werd tot een monument in de tijd. Existentieel geladen zijn daarbij de woorden van Berkhof, als hij schrijft: ‘Vaak kijken wij met weemoed en jaloezie naar de eenvoudige belijdenisgetrouwe gemeenteleden. Wij zijn aan en over de rand van het ongeloof geweest. (…) De vraag waarop zij (ger. belijdenis, ASM) antwoord geeft, is: Hoe krijg ik een genadige God? Onze aanvechtingen gaan over de vraag: Is er een God? Is Hij geen illusie of projectie?’ 

Niet minder geladen is de reactie van ds. G. Boer: ‘Wie voor de God van de Bijbel staat, schreeuwt om genade en ontvangt ook genade. Hier gaat het niet over bepaalde accenten, nog minder om de hiërarchie van de accenten, maar om de kennis Gods in Jezus Christus door de Heilige Geest. Hier heeft Augustinus geworsteld, hier is Luther tot zijn gebeente uitgekleed, hier is Calvijn door de Vader tot Christus getrokken, hier heeft Kohlbrugge gestreden en gejuicht over het Lam Gods, dat hem genoeg was voor de tijd en de eeuwigheid. En met hen willen ook wij belijdenis doen van ons algemeen en ongetwijfeld christelijk geloof.’

Richtinggevend

Deze stem vanuit de Hervormde traditie spreekt mij aan vanwege de helderheid die Boer schept ten aanzien van het verbond. Hij laat ook zien dat aandacht voor de ‘rechtvaardiging van de goddeloze’ in de prediking geen tijdgebonden boodschap is. Het raakt elke opeenvolgende generatie. Tevens is hij de man die onderkent dat de Heilige Geest op een door ons niet voorziene manier kan werken; een lijn die Prof. dr. C. Graafland later uitwerkt. Tegelijkertijd was ds. G. Boer een man die zijn tijd proefde en profetisch optrad. De waarde van het vergezicht van een ziener, daar dienen wij blijvend oog voor te krijgen.

Leestips: 

• Passie voor het evangelie: Leven en werk van ds. G. Boer, Graaf J. (2005), Heerenveen: Groen. 
• Gedachtenwisseling over positie en problemen van de Gereformeerde Bond in de Hervormde Kerk, Boer G. (1956), ’s Gravenhage: Boekencentrum.