Niemand ontfermde zich over de jonge zwangere Maria. Luther: ‘Niemand biedt haar zijn hulp aan, zoals men toch natuurlijk gewoonlijk doet bij zwangere vrouwen.’ Jozef en Maria vinden plaats in een stal, waar het Kind geboren wordt.
Hemel
Wat gebeurt er nu in de hemel vanwege de geboorte van Jezus, vraagt Luther zich af. ‘Zo veracht als ze is op aarde, zo hoog en duizendmaal hoger wordt zij geëerd in de hemel. Als een engel uit de hemel u en uw werk zou prijzen, zou u het niet boven de lof en eer van de hele wereld schatten? Ik geloof niet, dat u voldoende ootmoed en verachting daarvoor hebben zou. Wat is dat dan voor een eer, dat alle engelen in de hemel zich niet kunnen inhouden van vreugde, maar in lof uitbarsten en het ook arme herders op het veld laten horen. Het hun in uitbundige vreugde bekendmaken, prijzen en zingen!’
De Heere kijkt niet naar wat hoog is en indruk maakt op deze aarde. Hij kiest ervoor om de herders de komst van Christus te verkondigen. Luther: ‘Hoezeer verwerpt God toch, wat hoog is. En wij tobben ons af om een ijdele grootheid te bereiken, om niet in de hemel geëerd te worden. Steeds weer lopen wij uit het gezichtsveld van God weg, opdat Hij ons maar niet aanschouwe in de diepte, waarheen Hij alleen schouwt.’
Geloof
De geschiedenis van Christus’ geboorte vraagt volgens Luther om een reactie in geloof. Niet zozeer dat we beamen dat deze geschiedenis waar gebeurd is, want dat geloven ook zij die verloren gaan. Luther stelt dat geloof door genade aanvaardt wat wordt verkondigd. Dat Christus voor je is geboren en dat Zijn geboorte voor jou ten goede geschiedt. “Want ziet, ik verkondig u grote blijdschap die al de volken wezen zal; namelijk dat u heden geboren is de Zaligmaker, welke is Christus, de Heere.’ Dit klinkt niet algemeen, dit klinkt persoonlijk. Die blijdschap wordt jou verkondigd. Het verbindt aan Christus. Luther: ‘Want dat is de echte grondslag van alle zaligheid, die Christus en het gelovige hart zo verenigt, dat alles gemeenschappelijk wordt, wat zij aan beide zijden hebben.’
Rein en onrein
Er is geen groter contrast denkbaar dan tussen onze geboorte en Christus’ geboorte. Wij worden in zonden ontvangen en geboren (Ps. 51), Christus was zonder zonden. Christus verenigt echter met Hem. Door de verkondiging van het Woord krijgen we deel aan Zijn reinheid. Luther: ‘Daarom heeft Christus willen geboren worden, opdat wij door Hem opnieuw geboren zouden worden. Zoals Hij zegt in Joh. 3: 3 enz. Wat gebeurt door het geloof, zoals Jak. 1: 19 zegt: “Naar Zijn wil heeft Hij ons gebaard door het Woord der waarheid, opdat wij zouden zijn als eerstelingen Zijner schepselen.”’
Christus’ reine komst in deze wereld is tot verzoening van de schuld van onreine zondaren. Hij doet deelhebben aan Zijn reinheid. Daarom geeft het diepe vreugde als we beseffen wat de geboorte van Christus in het vlees betekent. Hij in de plaats van zondaren. Opdat zij verenigt worden met Hem. Aangenomen tot kinderen van God.
Leestip: Stemmen uit Wittenberg, Gereformeerde bibliotheek Goudriaan.
