Men had Jezus in de hof gebonden, en Hem weggevoerd naar het paleis van Kájafas, de hogepriester. Overpriesters, ouderlingen en schriftgeleerden zaten daar neer om het Lam Gods al spottende te ondervragen. Vele valse getuigen traden tegen Hem op. Verantwoordde Hij Zich? Nee. 

Stilte

Hij antwoordde niet één woord. En de hogepriester stond op in hun midden en zei: “Antwoordt gij niets?” Matth. 26: 62 maar Hij zweeg stil, en antwoordde niets. Hij werd weggeleid gelijk een lam; weggeleid naar de slachtbank; “en als een schaap, dat stom is voor het aangezicht zijner scheerders, alzo deed Hij Zijn mond niet open.” Dit is ook bewaarheid in Zijn verhoor voor Pilatus. Van Kájafas leidde men Hem weg naar de Romeinse stadhouder. “En de overpriesters beschuldigden Hem van vele zaken. Maar Hij antwoordde niets. En Pilatus vraagde Hem wederom, zeggende: Antwoordt u niet? Zie hoeveel zaken zij tegen u getuigen! En Jezus heeft niet meer geantwoord, zodat Pilatus zich verwonderde.” Markus 15: 3-5. Ach, de blinde Romein wist niet dat Jezus het Lam Gods was, dragende de zonden van velen. Pilatus zond Hem verder naar Herodes. Herodes ondervraagde Hem, de Joden beschuldigden Hem heftig, de soldaten van Herodes bespotten Hem; nochtans staat er geschreven: “Hij antwoordde hem niets.” Luk. 23: 9 Nochtans bleef Hij het zwijgende Lam. 

Vonnis

Herodes zond Hem wederom naar Pilatus, en toen nu Pilatus neerzat op zijn rechterstoel, verklaarde hij: “Ik heb in deze mens geen schuld gevonden.” Luk. 23: 14. “Hij nam water en waste de handen voor de schare, zeggende: Ik ben onschuldig aan het bloed dezes Rechtvaardigen.” Matth. 27: 24. En toch sprak hij het vonnis over Hem uit, dat Hij zou gekruisigd worden! En riep nu Jezus over het Hem aangedaan onrecht? Riep Hij: Ik sta voor de rechterstoel des Keizers; Ik beroep Mij op de Keizer? Nee. “Als een lam werd Hij ter slachting geleid, en als een schaap, dat stom is voor het aangezicht zijner scheerders, alzo deed Hij Zijn mond niet open.” 

Geen klagen

Aan het kruis hangende, werd Hij van de mensen verdrukt en geplaagd. De voorbijgangers schudden hun hoofden over Hem, en zeiden: “Kom af van het kruis.” Matth. 27: 40. De priesters insgelijks lasterden Hem, Hem bespottende als een die van God verworpen was. Ook de moordenaars verweten Hem hetzelfde, terwijl alles drie uren lang in dikke duisternis gedompeld was. En klaagde Hij? Nee. Hij gevoelde dat het waarheid was, dat Hij van Zijn God was verlaten. Hij antwoordde niet één woord. “Als een lam werd Hij ter slachting geleid, en als een schaap, dat stom is voor het aangezicht zijner scheerders, alzo deed Hij Zijn mond niet open.” 

Waarom? 

Jezus zweeg, maar waarom? Dat wordt duidelijk in het vervolg van MacCheynes’ preek. Om alvast een tip van de sluier op te lichten, het volgende: ‘Hij had zich met ede verbonden aan Zijn Vader, dat Hij hun Jona zou zijn, dat Hij zich zou laten dompelen in de oceaan van de toorn van God: “Neem Mij, sprak Hij, en werp Mij in die zee van toorn.” En toen nu de golven en de baren over Zijn hoofd rolden, riep of morde hij niet. Zijn aangezicht was onbewegelijk als een rots. Hij had eens gezworen bij Zijn heiligheid, en Hij wilde die eed niet breken. Hij wilde niet veranderen wat uit Zijn mond was uitgegaan. “Als een lam werd Hij ter slachting geleid, en als een schaap, dat stom is voor het aangezicht zijner scheerders, alzo deed Hij Zijn mond niet open.”