‘Laten we het leven dat onze Heere leidde op aarde, gedurende de dagen van Zijn vlees, als voorbeeld nemen. Want dit is het patroon van het leven dat we zouden moeten leven, hier beneden, na onze wedergeboorte.’ Aldus Jean Daillé (1594-1670) in zijn uitleg van Paulus’ brief aan de gemeente van Kolosse. Daillé was een Hugenoot, die ‘de Franse Calvijn’ werd genoemd. Waaraan merk je dat een christen onderweg is?
Te gast
Het leven van een christen is een pelgrimsbestaan. Wanneer je paspoort is getekend door het bloed van Christus, verblijf je als een gast op de aarde. Maarten Luther (1483-1546) was van mening dat dit invloed heeft op je gedrag: ‘Wanneer ik in Christus geloof, dan ben ik in mijn eigenlijk vaderland. Maar met lijf en leven ben ik er als een gast. Daarom moet ik mij ook gedragen, zoals de andere mensen. De wereld goed doen, de algemene vrede helpen bewaren, handhaven en in acht nemen.’ Je bent dus in de wereld, niet van de wereld; maar er wel voor de wereld.
Boven
Tot twee keer toe spoort Paulus de christenen van Kolosse in hoofdstuk 3: 1-2 aan om de dingen te bedenken ‘die boven zijn’. Hij richt de blik van de mensen omhoog. Boven hun levensomstandigheden uit. Waarom? Omdat wie van genade leeft, niet op zichzelf staat. Hij is met Christus verborgen in God (Kol. 3: 3). Vandaar dat Paulus in een andere brief opmerkt: ‘Niets zal ons scheiden van de liefde van God in Christus Jezus (Rom. 8: 39). Of zoals Jezus het zei tegen Zijn discipelen, toen Hij de belofte gaf van de Heilige Geest. ‘In die dag zult gij bekennen, dat Ik in Mijn Vader ben, en gij in Mij, en Ik in u.’ (Joh. 14: 20)
Het nieuwe leven borrelt niet uit mensen op, maar komt bij God vandaan. Jij kunt het niet uit jezelf putten. Wij houden Hem niet vast. Nee, Hij plant in Hem in. Dat is participatie, deelhebben aan. Onbegrijpelijk wonder. Uit Hem komt alles voort. Dus ook de vrucht.
Praktische gevolgen
John Bunyan hield op 19 augustus 1688 zijn laatste preek, in de gemeente van zijn vriend John Gammon. Net daarvoor had hij in Londen een nieuw manuscript voor een boekje afgegeven bij zijn drukker: ‘De aangename offerande of de uitnemendheid van een verbroken hart.’ Met daarin de aard, de kenmerken en de juiste gevolgen van een berouwvol gemoed. Hij preekt over 1 Joh. 1: 13. In zijn slotwoorden zegt hij: ‘Weest heilig in uw handel en wandel. Houdt in gedachten dat de heilige God uw Vader is en laat dat u aansporen om als kinderen van God te leven, opdat u eens uw Vader onbevreesd in de ogen kunt kijken.’ Op 31 augustus ontmoet John zelf zijn Vader, in heerlijkheid.
