Bijbels leren denken, raakt hoofd en hart. Als we geloven alleen als een ‘ervaring’ opvatten, dreigt de inhoud van wat we geloven vloeibaar te worden. Het christelijk geloof gaat echter niet over ‘mijn waarheid’. Belijdenisgeschriften vatten de Bijbelse boodschap samen. Ken je de Westminster Confessie?

Discussie en overeenkomst

Zoveel hoofden, zoveel meningen. Dat is niet alleen vandaag zo, ook de kerkgeschiedenis laat dit zien. Vandaar dat op diverse kruispunten in de kerkgeschiedenis belijdenissen zijn opgesteld, waarbij een groep predikanten gezamenlijk de kernen van het belijden op papier zetten. Dat gebeurde nooit zonder discussie, soms ging het er hevig aan toe. Dat gold voor de opstellers van de Dordtse Leerregels (1619) en niet minder voor de predikanten die de Westminster Confessie (1647) opstelden. 

Een vergadering van 121 predikanten en 30 niet-predikanten vormden samen de Westminster Assembly. Met vertegenwoordigers uit Engeland en Schotland. Zij kwamen samen in de periode 1643-1653. Bekende puriteinen namen deel aan deze vergaderingen, zoals Thomas Goodwin, Samuël Rutherford en James Ussher. Mannen die verschillen kenden, maar ook tot overeenkomst kwamen. Onder Gods voorzienigheid werd de Westminster Confessie invloedrijk in de wereldkerk.  

Samenvatting

Het is de moeite waard om de Westminster Confessie erbij te pakken als je helderheid zoekt over aspecten uit de geloofsleer. Net als bij de Heidelbergse Catechismus vind je er tal van Schriftverwijzingen bij, waar de inhoud op rust. In 1647 heeft men de Westminster Confessie samengevat in de ‘Kleine Westminster Catechismus’. 

Geloof

De Westminster Confessie spreekt kernachtig over ‘het zaligmakend geloof’. Ik geef de drie artikelen die dit onderwerp behandelen hieronder weer, als voorproef van de helderheid van dit belijdenisgeschrift. 

1.     De genadegave van het geloof is het werk van de Geest van Christus in de harten van de uitverkorenen, die hen in staat stelt om te geloven tot behoud van hun ziel. Het geloof wordt gewoonlijk door de prediking van het Woord gewerkt. Samen met de bediening van de sacramenten en het gebed wordt de prediking ook gebruikt om het geloof te vermeerderen en versterken. 

2.     Door dit geloof gelooft een christen dat alles wat in het Woord geopenbaard is, waar is, vanwege het gezag van God, Die Zelf daarin spreekt. Het geloof reageert op een verschillende manier op alles wat ieder afzonderlijk gedeelte van het Woord bevat: het gehoorzaamt de geboden; het beeft voor de dreigingen en omhelst de beloften van God voor dit leven en het toekomende. Maar de voornaamste werkingen van het zaligmakende geloof zijn het aannemen en ontvangen van Christus en het rusten op Hem alleen voor rechtvaardiging, heiliging en het eeuwige leven, op grond van het genadeverbond. 

3.     Het geloof heeft verschillende gradaties, zowel zwak als sterk. Het kan vaak op verschillende manieren aangevallen en verzwakt worden, maar het zal de overwinning behalen. Bij velen zal het opgroeien tot het verkrijgen van de volle zekerheid door Christus, Die zowel de Auteur als de Voleinder van ons geloof is. 

Leestip: Belijden in zevenvoud, harmonie van zeven protestantse belijdenisgeschriften, Prof. dr. A. Baars en drs. A. Groothedde. (De Banier, 2013)