‘Wanneer het vuur van onze hoop niet brandt door de opstanding van Christus, dan is onze hoop geen christelijk hoop en ook geen levende hoop.’ Aldus ds. J. Overduin (1902-1983), voor hij in concentratiekamp Dachau terechtkwam. 

Onaantastbaar

In zijn indrukwekkende boek ‘Het onaantastbare’ tast ds. J. Overduin langs de grenzen van ons bestaan. Hij bekijkt het leven door de verrekijker van de christelijke hoop. Dan zie je wat er om je heen is en tegelijkertijd zie je er door- en overheen. In de verte. Waar het gloort vanwege een nieuwe morgen. 

Vooruitgang

Overduin: ‘Wie het Oude en Nieuwe Testament leest, wordt getroffen door het feit, dat de toekomst voor de gelovige geen vijandige onzekerheid en geen angstaanjagende macht is, door een vreugde-aanbrengende zekerheid. Door heel de Schrift vaart een krachtig hopen op de toekomst. En dit onstuimig verwachten is niet het gevolg van een oppervlakkig optimisme en van een ontstellend gebrek aan levens- en wereldkennis, maar de vrucht van het zeker weten, dat God, en daarom het kind Gods, “van kracht tot kracht voortgaat”, en dat Hij, de Getrouwe, belofte na belofte vervult. Toekomst is altijd vooruitgang. Dwars door de geschiedenis, die wij en de wereld maken, waardoor wij de toekomst menigmaal maken tot achteruitgang, maakt God Zijn geschiedenis van de volkomen verlossing, zodat daardoor elke toekomst vooruitgang is.’ 

Openbaring

Met name in het boek Openbaring horen we volgens Overduin de naderende voetstap van Jezus Christus als Rechter en Redder van de wereld. We zien in dit boek dat de toekomst steeds benauwender wordt. ‘Maar nu is dit het wonderlijke, dat diezelfde toekomst tegelijk steeds hoopvoller wordt. Immers, wij horen steeds duidelijker de nadering van Jezus Christus als Rechter en Redder van de wereld. Die de ongerechtigheid zal oordelen en het rijk van satan definitief zal vernietigen. Daarom ontvangt de hopende kerk altijd weer “hoofdsieraad in plaats van as, vreugdeolie in plaats van rouw, een lofgewaad in plaats van een kwijnende geest.”  (Jes. 61: 3). 

Daarin ligt het geheim van die wondere, nooit te verlammen veerkracht van de kerk, waardoor zij de toekomst, die mensen maken, kan uitdagen door de toekomst, die God maakt. “Hoe het ook mag tegenlopen, ik zal gestadig op Zijn goedheid hopen.” 

Petrus

De apostel Petrus is volgens Overduin de apostel van de hoop. Dat blijkt in zijn brieven. ‘Wat een geestelijke vitaliteit, wat een onverwoestbare kracht, wat een onaantastbare zekerheid komen ons daarin tegemoet. En dan moeten wij bedenken in welke uitwendig-donkere omstandigheden Petrus zich bevond, en onder welke druk van vervolging de gemeenten in Klein-Azië leefden. Alle levensfakkels waren of werden gedoofd. 

En toch begint Petrus met een onstuimige lofverheffing: ‘Geloofd zij de God en Vader van onzen Heere Jezus Christus, Die naar Zijn grote barmhartigheid ons heeft wedergeboren, tot een levende hoop, door de opstanding van Jezus Christus uit de doden. Tot een onverderfelijke, en onbevlekkelijke, en onverwelkelijke erfenis, die in de hemelen bewaard is voor u. Die in de kracht Gods bewaard wordt door het geloof tot de zaligheid, die bereid is, om geopenbaard te worden in den laatsten tijd. In welke gij u verheugt, nu een weinig tijds (zo het nodig is) bedroefd zijnde door menigerlei verzoekingen; Opdat de beproeving uws geloofs, die veel kostelijker is dan van het goud, hetwelk vergaat en door het vuur beproefd wordt, bevonden worde te zijn tot lof, en eer, en heerlijkheid, in de openbaring van Jezus Christus.’ 

Leestip: Het onaantastbare, ds. J. Overduin (1942, Kok Kampen).