‘In de laatste weken hebben we de Heere Jezus Christus weer gevolgd op zijn lijdensweg. En op Goede Vrijdag zien we het einde van die weg. Hij wordt aan een kruis genageld, aan het vloekhout, en Hij sterft.’ Aldus ds. A. Vroegindeweij in een meditatie in het Gereformeerd Weekblad in 1958.
Onschuldig
Velen zullen weer geboeid en ontroerd naar de lijdensprediking hebben geluisterd. En in menig hart zal er medelijden gekomen zijn met deze Man van smarten, Die zo’n bange lijdensweg moest gaan terwijl Hij toch onschuldig was.
Alleen, het is niet zo gemakkelijk om het geheim van dit lijden van de Heere Jezus te doorgronden. En wanneer we op Goede Vrijdag bij het kruis van Christus staan zal het ons toch moeten gaan om dat mysterie, om dat wondere geheim, dat de Heere Jezus Christus stierf voor zondaren. Ja, dit wonder moet nog nauwer op ons persoonlijk worden betrokken: wij moeten weten, dat wij die zondaren zijn. Want zo dikwijls ons die Christus getoond wordt op zijn lijdensweg moeten we het bedenken: daar gaat Hij als Borg, Die beladen is met mijn zonden en ongerechtigheden.
Borg
De Heere Jezus loopt zijn lijdensweg af tot het einde toe als Plaatsbekleder voor zijn volk, voor dat volk dat Hem van de Vader gegeven is en waarvoor Hij Borg geworden is. Daarom is de toorn Gods tegen Hem gericht. Daarom is de vloek op Hem neergekomen. Daarom moet Hij de straf dragen voor ons. We kunnen nooit zeggen: wat hebben wij met dat lijden en dat kruis van Christus te maken! Want het gaat juist om ons, om onze redding, om onze verlossing van de vloek Gods vanwege onze zonden.
We mogen bij de boodschap van Gods Woord geen toeschouwers zijn. En zeker niet bij de verkondiging van het lijdensevangelie. We zijn geen toeschouwers op de tribune, die min of meer levendig toekijken hoe het met de Heere Jezus afloopt. Zo zit men immers op de tribune te kijken hoe het gaan zal, of het winnen wordt of verliezen. En dan kan de strijd zeer spannend worden, maar wanneer die strijd straks is afgelopen gaat het leven weer gewoon door. Dan is de spanning gebroken en dan gaat elk weer zijn eigen weg.
Wanneer we echter zo op Goede Vrijdag op Golgotha verkeren en naar het lijden van de Heere Jezus Christus kijken dan ontgaat ons de zin van dat lijden geheel. Zeker, dan zijn er veel spannende momenten op die lijdensweg van Christus aan te wijzen. Soms houden we de adem in om te zien hoe het afloopt. Maar tenslotte verliest de Heere Jezus het dan toch. En we hadden Hem graag de overwinning gegund.
Geen toeschouwers
Maar we zijn geen toeschouwers, die straks weer hun eigen weg kunnen gaan. Want de Heere Jezus Christus is de Borg en Middelaar van een schuldig volk. God heeft ons aller ongerechtigheid op Hem doen aanlopen. Want Hij is om onze overtredingen verwond om onze ongerechtigheden is Hij verbrijzeld; de straf die ons de vrede aanbrengt was op Hem en door zijn striemen is ons genezing geworden.
