‘Want Hij heeft zich aangeboden als Borg. Hij is vrijwillig deze weg gegaan voor Zijn volk, opdat de Vader geëerd en geprezen zou worden en dat volk verlost en gered. Ja dan is het er ons om te doen om die lijdende Borg te zien. Want in de lijdensgeschiedenis ontmoeten we veel mensen. En we worden door die mensen zo gemakkelijk afgetrokken van de Heere Jezus.’ Aldus ds. A. Vroegindeweij in een meditatie in het Gereformeerd Weekblad in de lijdenstijd van 1958. 

Kijken

Ook op Golgotha staan zoveel mensen rondom het kruis, die ons het rechte gezicht op de Borg kunnen ontnemen. Want het gaat niet om Simon Petrus of om Judas Iskarioth, om de hogepriester Kajafas of de stadhouder Pontius Pilatus, om de menigte die lasterend meetrekt met de Heere Jezus, of om de vrouwen die om Hem wenen. Nee, het gaat om de Christus zelf, om de lijdende Christus, om de Borg.

En wanneer we dan op Goede Vrijdag bij het kruis staan dan zien we Hem daar gekroond met een doornenkroon, gegeseld, aan het kruis gespijkerd en we horen Hem de geest geven. Dat is dan zijn lijdengeweest. Maar laten dan niet vergeten dat die lijdensweg al veel eerder een aanvang nam. Zijn lijden begon niet aan het eind van zijn leven, nee, zijn lijden begon bij de kribbe. Er is geen tijd geweest van Christus’ leven op aarde dat Christus niet de lijdende Christus was. Zijn leven is één gestadige dood geweest. Zijn lijden begon in de kribbe, want er was geen plaats voor de Zoon van God in de herberg. Daarom werd Hij geleqd in de kribbe en in doeken gewonden. En van de kribbe tot het kruis was het lijden. Want Hij moest de zonde en de schuld van zijn volk verzoenen van een heel leven.

Hart

Maar de lijdende Christus kunnen we alleen zien vanuit een verbroken en verbrijzeld hart. Daarom komt de Heere Jezus door zijn Woord en Geest de zondaar eerst verbreken wanneer Hij hem trekken wil tot Christus. Wie niet van zonde weten wil verstaat niets van het geheim van het kruis, van het geheim der verzoening.

De wereld van onze tijd wil niet meer van zonde spreken. Dat is een verouderd begrip uit een vorige eeuw. Maar de Heere leert het zijn volk zien en belijden, dat de oorzaak van alle ellende in deze wereld gelegen is in de zonde. Waren er geen zonden dan waren er geen wonden.

Maar wanneer we dat gaan zien, wanneer we uit een verbroken hart en een verslagen geest leren roepen om Gods genade en ontferming, dan wordt het geheim van het kruis ons geopenbaard. Want het is het kruis der verzoening. Daar aan het kruis heeft Christus alles voor zijn volk volbracht, opdat de verbroken gemeenschap met de Vader weer zou worden hersteld. Christus droeg de vloek voor hen. Christus is voor hen gestorven: geen vloekwet zal hen meer verdoemen, zij zijn van dood en zonden vrij. Voor eeuwig vrij. Dat wordt op de school van de Geest geleerd.

Dan kan er weer vreugde en blijdschap wezen in ons hart. Dan kunnen we ook weer vertrouwen hebben in de toekomst, ook al leven we in een bezeten wereld. Dan kan ik het leven weer door met al zijn moeite en verdriet, met al zijn strijd en worsteling, met al zijn tegenspoed en kruis.

Gezien

Wanneer ik bij het kruis van Christus geweest ben, wanneer ik de lijdende Christus gezien heb, wanneer ik Hem door de Heilige Geest als de Borg, mijn Borg en Middelaar, gezien heb, wanneer ik in Hem geloven mag, dan is er vrede in mijn hart. En dan weten we wel, dat we door velerhande kruis en tegenspoed heen moeten, dat de weg vaak moeilijk en zwaar is en dat we onder het kruis soms bezwijken. Maar dan mogen we Hem volgen, dat Lam dat geslacht is. Dan mogen we achter Hem aangaan in alle moeilijke wegen en dan wil Hij ons nog vertroosten. En dan mogen we ook achter Hem aangaan tot in het heerlijk eeuwig Koninkrijk. 

Wanneer we het kruis hebben zien staan op Golgotha en wanneer we de va, God gegeven Borg aan het kruis gezien hebben, en wanneer we in Hem geloofd hebben, dan zijn we gelukkig. Zouden w dan in dat kruis niet eeuwig roemen? Ja dan zullen we eeuwig zingen van Gods goedertierenheden.