God spreekt tot mensen door de Bijbelse boodschap. De puritein Thomas Boston (1676-1732) legt uit hoe de boodschap tot mensen komt. Door de verkondiging van het Woord en de bediening van de sacramenten. 

Woord

Als iemand de Bijbelse boodschap deelt met anderen, doet hij dat met overtuiging. Toch kan een boodschapper niemand overtuigen; dat doet de Heere zelf. 

Thomas Boston legde dit op 24 juni 1716 in een voorbereidingspreek op het heilig avondmaal in Ettrick uit: ‘In het Woord komt Christus Zichzelf aan zondaren aan te bieden. Overal waar het Evangelie wordt verkondigd, wordt Christus met al Zijn zaligmakende weldaden aan zondaren aangeboden. “Zie”, zegt Hij, “Ik sta aan de deur en Ik klop; indien iemand Mijn stem zal horen en de deur opendoen, Ik zal tot hem inkomen, en Ik zal met hem avondmaal houden, en hij met Mij”, Openb. 3:20. 

Er is een markt van vrije genade geopend, en iedereen die wil, wordt uitgenodigd om zonder geld en zonder prijs te kopen. Er zijn sommige plaatsen waar de markt nog niet geopend is. Christus wordt hun nog niet aangeboden. Er zijn ook plaatsen waar de markt voorbij is, waar de verachters van het Evangelie nu naar hun eigen plaats zijn gegaan. Maar bij ons is de markt nog geopend, en Christus komt tot de deur van ons hart om te worden toegelaten. 

Sacramenten

Christus wordt ook in de sacramenten uitgestald. Hij wordt daarin niet alleen maar aangeboden zoals iemand eten krijgt aangebo­den die hij niet zien kan, zoals in het Woord. Maar Hij wordt ons in de sacramenten voorgesteld als eten dat op een tafel wordt neergezet, waarvan een mens mag eten. “Neemt, eet; dat is Mijn lichaam dat voor u gebroken wordt.” En nadert Hij dan niet tot ons? Hij werd aan het kruis geofferd, en in het Avondmaal wordt de Offerande aan de gasten aangeboden om daar in geestelijk opzicht van te eten. 

Onweerstaanbaar

Zowel in het Woord als in de sacramenten eist Hij toegang. Hij komt niet bij de deur kijken, maar Hij staat en klopt om toegang als iemand die toegelaten wil worden. Ja, Hij wil toegelaten worden in het huis waar de sterke alleen de scepter zwaait. Hij wil nog verder toegelaten worden waar Hij eerder enigszins toegang heeft gekre­gen, zeggende: “Doe Mij open, Mijn zuster, Mijn vriendin, Mijn duive, Mijn volmaakte; want Mijn hoofd is vervuld met dauw, Mijn haarlokken met nachtdruppen”, Hoogl. 5:2. 

Want zoals wij altijd tot Christus moeten komen, zo moeten wij ook altijd verder en verder voor Hem opendoen, totdat Hij niet alleen de gehele mens zal bezitten, maar totdat hij hem ook geheel zonder enige mededingers zal bezitten.’ 

Christus

Thomas Boston toont aan dat de kracht van de evangelieboodschap niet zit in de boodschapper, maar in het feit dat Christus erop betrokken is. Hij gebruikt een voorbeeld om dat uit te leggen: ‘De dienaren van het Evangelie die met de boodschap van de Heere tot zondaren komen, rijden niet in een lege koets, want Jezus zegt tot hen: “En zie, Ik ben met u al de dagen tot de voleinding der wereld.” Hij spreekt door hen, en zo vindt het grote werk van de zaligheid plaats tussen Christus en zondaren.‘