Beluister de podcast op   Logo Spotify podcast   Logo Itunes podcast

Beluister de podcast op   Logo Spotify podcast   Logo Itunes podcast

Luister de podcast

dinsdag 7 december

Thomas Goodwin over het hart van Christus (1)

‘Jongeman, als je ooit goed wilt doen, dan moet je het evangelie van vrije genade van God in Christus verkondigen.’ Dat zei Richard Sibbbes tegen de jonge puritein Thomas Goodwin (1600-1680). Dat is wat Goodwin gedaan heeft, zijn leven lang. Hij werd een Christusprediker.

Puritein

Onder de puriteinen bevond zich Thomas Goodwin. Goodwin behoorde tot de stroming die geloofde dat de plaatselijke gemeente het uitgangspunt is voor het kerkelijk leven. Hij stond dus het congregationalisme voor, dat niet zoveel waarde hecht aan bovenplaatselijke structuren. Als invloedrijke puritein had Goodwin zitting in de synode van Westminster, waar de Westminster Catechismus werd voorbereid. Een catechismus die vandaag nog wereldwijd wordt gebruikt.

Gedurende een periode van vervolging verbleef Goodwin in Nederland. Hij diende in de vluchtelingengemeente van Arnhem. In de zeventiende eeuw kwamen er diverse boekjes van Goodwin uit in het Nederlands, vertaald door Jacobus Koelman. 

We kunnen naar Christus verwijzen in de preek, of vertellen waarom Hij naar de aarde kwam. Goodwin gaat echter een stap verder. Hij zocht in de Bijbel naar gedeelten waar Christus’ hart opengaat voor hen die Hem liefhebben. Zodat zij meer zicht krijgen op het hart van Christus. 

In de hemel

Christus kwam naar deze aarde. Werd in een kribbe gelegd en ging Zijn gang door het leven. Tot men Hem kruisigde, begroef en Hij uit de dood weer opstond. Sinds Zijn hemelvaart is Christus aan de rechterhand van Zijn Vader. Daar is Hij onverminderd betrokken op Zijn Kerk. Hij bemiddelt daar voor de Zijnen.

Het is Goodwins’ verlangen om het hart van Christus open te leggen, zodat Zijn ontferming over zondige mensen ervaren wordt. ‘Om gelovigen te bemoedigen en aan te moedigen om met meer vrijmoedigheid tot de troon van genade te komen, tot zo’n Redder en Hogepriester, wanneer zij zullen weten hoe lieflijk en teder Zijn hart, hoewel hij nu in Zijn heerlijkheid is, tot hen geneigd is.’ 

Goodwin wil daarmee het struikelblok wegnemen dat men kan ervaren. Als Christus nu aan de rechterhand van God is, is Hij voor ons gevoel immers verder weg dan toen Hij op aarde was. Maria en Petrus konden met de Heere omgaan, tot Hem gaan. Maar hoe zouden wij tot Hem gaan in de hemel? Goodwin geeft daar erkenning voor. Ons kan het gevoel bekruipen dat de Heere als naar een ver land is gereisd. Goodwin laat echter zien dat het hart van Christus onveranderd is, met het oog op zondaren. Hij is nederig, zachtmoedig en teder in zijn genegenheden richting de Zijnen. 

Afscheid

In Johannes 13 horen we dat Jezus beseft dat Zijn afscheid van de discipelen nadert. ‘En voor het feest van het pascha, Jezus wetende, dat Zijn ure gekomen was, dat Hij uit deze wereld zou overgaan tot den Vader, alzo Hij de Zijnen, die in de wereld waren, liefgehad had, zo heeft Hij hen liefgehad tot het einde.’ (Joh. 13: 1) Goodwin laat zien dat de Heere daarom aan de discipelen duidelijk gaat maken wat ze van Hem kunnen verwachten. Juist ook als Hij in Zijn heerlijkheid is. Van het dertiende tot het achttiende hoofdstuk van Johannes wordt dat duidelijk in de afscheidswoorden van Jezus. Goodwin noemt het een venster op Christus’ hart. 

Hemel

Bij het gebed in Johannes 17 blikken we Christus in het hart. Hij bidt daar zoals Hij nu ook in de hemel voorbidt, stelt Thomas Goodwin. Op aarde kwam Hij om de wil van Zijn Vader te doen. Nu is Hij in de hemel om ruimte te maken voor hen die Hem liefhebben. Hij nam hun namen mee, geschreven in Zijn hart. Zoals de hogepriester in Israël met de namen van de stammen op zijn borst liep als hij het heilige der heiligen inging. Christus is daar: ‘Tot een onverderfelijke, en onbevlekkelijke, en onverwelkelijke erfenis, die in de hemelen bewaard is voor u.’ (1 Petr. 1: 4)

Vanuit deze hemelse heerlijkheid zal Christus komen om Zijn bruid te halen. Goodwin blikt daarnaar vooruit. Hij gebruikt het beeld van bruid en bruidegom. ‘Het is de manier van bruidegoms, als ze alles klaar hebben gemaakt in het huis van hun vader, om dan zelf te komen en hun bruiden te halen, en ze niet door anderen te laten halen, omdat het een tijd van liefde is. Liefde daalt beter neer dan dat ze opstijgt, en zo doet de liefde van Christus, die inderdaad liefde zelf is, en daarom zelf naar ons afdaalt: ‘Ik zal wederkomen en u tot Mij nemen.’ 

Leestip: The Heart of Christ, Thomas Goodwin, The Banner of Truth Trust.

Luister deze blog als podcast

Lees verder over dit onderwerp

Filippus en de kamerling (2)

‘Die man had een boekrol bij zich van Jesaja. En daar zat hij op reis in te lezen. Hij was al in Jesaja 53!’ Aldus ds....

Filippus en de kamerling (1)

‘Voor ons ligt de allerbekendste geschiedenis van Filippus en de Moorse kamerling. Moge de Heere ook de bekende delen...