Goodwin roept zijn lezers op om de handen op Christus’ borst te leggen. Om daar de hartklop te voelen van Zijn gevoelens voor hen die Hem dienen, ook nu Hij in heerlijkheid is. Ter bemoediging voor gelovigen te midden van alles wat hen kan ontmoedigen.
Medelijden
Om ons het hart van Christus van binnenuit te tonen, wijst Thomas Goodwin op Hebr. 4: 15: ‘Want wij hebben geen hogepriester, die niet kan medelijden hebben met onze zwakheden, maar Die in alle dingen, gelijk als wij, is verzocht geweest, doch zonder zonde.’
Vader
Het was de opdracht van de Vader aan de Zoon om zondaren lief te hebben. Jezus kwam naar de aarde om de wil van de Vader te doen. Het is immers Christus verlangen om andere schapen die nog niet van deze stal zijn ook toe te brengen. Het zal worden één kudde, met één Herder. Christus gaf Zijn leven voor deze schapen, in opdracht van Zijn Vader. Hij legde Zijn leven voor hen af. Nu is Christus aan de rechterhand van de Vader en haalt Hij ze één voor één thuis. Hij laat geen van hen uit Zijn handen vallen. Dat is de wil van Zijn Vader.
Hier toont zich de liefde van God. Liefde die aanzet tot liefhebben. Goodwin: ‘Zoals God wil dat wij liefde voor Hem tonen door Zijn kinderen lief te hebben, zo wil Hij dat Christus ook Zijn liefde voor Hem toont door van ons te houden.’
Over Zijn innerlijk zegt Christus: ‘Komt herwaarts tot Mij, allen die vermoeid en belast zijt, en Ik zal u rust geven. Neemt Mijn juk op u, en leert van Mij, dat Ik zachtmoedig ben en nederig van hart; en gij zult rust vinden voor uw zielen.’ (Matt. 11: 28-29) Het gaat hier dus om Zijn hart, Zijn grondhouding, Zijn wezen. Het is deze houding die Hij overdraagt op de Zijnen. We zien het volgens Goodwin bij Paulus, die van een leeuw ten opzichte van de heiligen gemaakt wordt tot een lam.
Relatie
Christus staat in een nabije relatie tot de Zijnen. Goodwin legt daar de vinger bij. Hij is het die de familiegemeenschap geschapen heeft. Hij leert ons spreken over God als Vader. Een man kan volgens Goodwin vader of broer zijn, maar het niet beide tegelijk. Christus wel. Er is niet één relatievorm die voldoende uitdrukt wat Hij voor ons wil zijn. Vandaar dat wordt gesproken in diverse uitdrukkingsvormen. Zowel zus als bruid, zo horen we in het Hooglied zingen. Mannen dienen hun vrouw lief te hebben, zoals Christus de gemeente. Het is Zijn bruid. Christus trouwde Zijn kerk.
Christus brengt de volle glorie terug, die we eens in Hem hadden: Nu Hij is bevorderd tot de heerlijkheid die voor Hem is toebereid, kan Hij nooit rusten voordat Hij ons heeft hersteld tot die schoonheid waarin we eerst aan Hem werden gepresenteerd, en totdat Hij ons heeft gezuiverd en gereinigd. (Efeze 5:26-27)
Hogepriester
Goodwin vraagt aandacht voor de figuur van de Hogepriester. Zoals Christus in Zijn Koninklijk ambt regeert, zoals Hij in Zijn profetisch ambt een bediening van wijsheid en kennis heeft, zo is Zijn priesterlijk ambt een bediening van genade en barmhartigheid. De hogepriester kwam in het binnenste van de tabernakel om verzoening te doen. Christus is nu in de hemel, op Zijn genadetroon, als in het heilige der heiligen.
Wij dienen met onze zonden te gaan tot deze Hogepriester, aldus Goodwin. ‘En daar wij zonden hebben van verschillende groottes, heeft Hij dienovereenkomstig barmhartigheid, en stelt Hij een evenredige bemiddeling voor; of het nu onwetendheden zijn, of dagelijkse zonden, of anders grovere en aanmatigendere zonden. En laat daarom geen daarvan iemand ontmoedigen om niet tot Christus te komen om barmhartigheid en genade.’
Leestip: The Heart of Christ, Thomas Goodwin, The Banner of Truth Trust.