Beluister de podcast op   Logo Spotify podcast   Logo Itunes podcast

Beluister de podcast op   Logo Spotify podcast   Logo Itunes podcast

Luister de podcast

donderdag 5 januari

Vergeving van zonden volgens Thomas Watson

Thomas Watson (1620-1686) geeft in vijf korte punten aan wat vergeving van zonden volgens hem betekent in het leven van een gelovige. Het Hebreeuwse woord “vergeven” betekent “buiten het gezicht brengen”. Werkelijk gelukkig zijn, betekent dat onze zonden vergeven zijn. 

  1. Vergeving van zonde is een daad van Gods vrije genade. Het Griekse woord voor “vergeving”, charizomai, maakt duide­lijk wat de bron van vergeving is: vergeving ontstaat niet uit iets wat eigen is aan ons, maar het is louter de vrucht van vrije genade, Grieks: charis. “Ik, Ik ben het, Die uw overtredingen uitdelg, om Mijnentwil”, Jesaja 43:25. Als een schuldeiser een schuldenaar ver­geeft, doet hij dat vrijwillig. Vergeving der zonde is een fijnge­sponnen draad uit het hart van vrije genade. Paulus heeft uitge­roepen: “Mij is barmhartigheid geschied”, 1 Tim. 1:13. “Ik werd begenadigd”. Wie vergeving ontvangt, wordt geheel overdekt met genade. Als de HEERE een zondaar vergeving schenkt, betaalt Hij geen schuld, maar geeft een legaat.
  2. Als God de zonde vergeeft, scheldt hij de schuld en de straf kwijt. Schuld roept om recht. Zodra Adam de vrucht gegeten had, zag hij het “vlammend zwaard” en hoorde hij de vloekspraak. Als God vergeeft, ontziet Hij de zondaar; het is alsof Hij zegt: “Hoewel u in de handen van Mijn recht gevallen bent en verdient te sterven, wil Ik u toch vergeven en wat u ook ten laste gelegd wordt, zal u kwijt­gescholden worden”.
  3. Vergeving van zonde is alleen door het bloed van Christus. Vrije genade is de bewegende oorzaak; het bloed van Christus de verdienende oorzaak. “Zonder bloedstorting geschiedt geen ver­geving”, Hebr. 9:22. Het recht moet uitgeoefend worden, of op de zondaar, of op zijn Borg. Elke vergeving is betaald met de prijs van bloed.
  4. Voor de zonde vergeven wordt, moet er berouw en bekering zijn. Daarom worden bekering en vergeving der zonde samengevoegd: “En in Zijn Naam gepredikt worden bekering en vergeving der zonden”, Lukas 24:47. Niet dat bekering in roomse zin de verge­ving van de zonde verdient. Het bloed van Christus moet zelfs onze tranen afwassen, maar bekering is een hoedanigheid, niet de oor­zaak. Wie onder de zonde vernederd wordt, zal de vergevende genade temeer waarderen. Als er in de ziel niets anders zijn dan wolken van droefheid en God brengt dan vergeving aan ‑ wat het oprichten is van een regenboog in de wolken, om de zondaar te verkondigen dat de vloed van toorn hem niet zal verzwelgen ‑ o, wat is er dan een blijdschap bij het zien van deze regenboog! De ziel die tevoren doorweekt was van tranen, smelt nu in liefde tot God, Lukas 7:38, 47.
  5. Als God de zonde vergeven heeft, zal Hij die niet meer geden­ken, Jeremia 31:34. De HEERE zal een acte van kwijtschelding van straf maken. Hij zal ons de vorige liefdeloosheid niet verwijten en zal ons ook niet vervolgen vanwege het verbreken van het verbond. “Hij zal al onze zonden in de diepten der zee werpen”, Micha 7:19. De zonde zal daar niet ingeworpen worden als kurk, die weer boven komt drijven, maar als lood dat naar de bodem zinkt. 

Luister deze blog als podcast

Lees verder over dit onderwerp

De Zoon van God in het donker (2)

‘In het Aramees, in de volkstaal van die dagen, spreekt de Heere deze woorden: “Eli, Eli, lama sabachtani.” De...

De Zoon van God in het donker (1)

Ds. W.L. Tukker schreef in 1963 in het Gereformeerd Weekblad over het kruiswoord dat Jezus uitriep tijdens de drie...