‘Hij is gekomen tot het Zijne, maar de Zijnen hebben Hem niet aangenomen. Zij hebben Hem niet herkend, en dus hebben zij Hem uit de rol van het boek niet gekend.’ Prof. G.C. Severijn rond met een toepassing zijn meditatie af over de woorden ‘Zie, Ik kom!’ Deze meditatie werd gepubliceerd in het Gereformeerd Weekblad in 1941.
Geen erkenning
‘Indien zij Hem gekend hadden, zouden zij de Heere der Heerlijkheid niet gekruisigd hebben. Geen kennis en daarom geen herkenning noch erkenning! En toch beantwoordde Hij aan het beeld, dat de rol van het boek tekende. Hij heeft de Mèssiaanse tekenen gedaan, nadat Hij op de voorzegde tijd en op de tevoren genoemde plaats verschenen was.
Uit de mensen, uit Israël, uit Juda, uit Davids Huis gesproten, alles volgens de profetie. En toch niet gekend en niet aangenomen. Want Hij is als een Rijsje voor Gods aangezicht opgeschoten en als een wortel uit een dorre aarde. Hij had geen gedaante noch heerlijkheid. Als wij Hem aanzagen, zo was er geen gestalte, dat wij Hem zouden begeerd hebben. Wat vóór Hem moest getuigen, getuigde tegen!
Aangenomen
Zo is het nog. De rol wordt gelezen, zelfs die van de vervulling. Zij wordt gepreekt op elke rustdag. De Christus wordt als voor de ogen geschilderd, gekruist zijnde. Hij zou komen. Hij is gekomen en heeft Zijn werk volbracht. Wie kent Hem? Wie gelooft ook nu de prediking? Hij alleen, aan wie de arm van de Heere wordt geopenbaard!
Die een arm en verloren zondaar is geworden door ontdekkende genade, heeft een Christus nodig, die om zijnentwil is arm geworden, daar Hij rijk was, opdat hij door Zijn armoede zou rijk worden. Een rijke Christus voor een arme zondaar. Tot wijsheid, rechtvaardigheid, heiligmaking en verlossing. Een algenoegzame Middelaar!
Zovelen Hem aangenomen hebben, heeft Hij macht gegeven kinderen Gods te worden, namelijk die in Zijn Naam geloven, welke uit God geboren zijn. Hosanna de Zoon van God. Gezegend is Hij, Die tot ons komt in ’s Heeren Naam.
