Hendrik Pierson (1834-1923) schreef het lied ‘God is getrouw, Zijn plannen falen niet.’ In zijn dagelijks werk zette hij zich in voor mensen aan de rand van de samenleving. Hij verlangde naar geestelijke herleving. 

Kwetsbaren

Als geen ander had Hendrik Pierson oog voor de moeilijke omstandigheden waarin prostituees zich bevonden. Niet vanuit de zelfvoldane houding van iemand die zelf boven zonden en gebrokenheid verheven denkt te zijn. Maar als geredde zondaar die ernaar verlangt dat ook anderen vrede vinden in het bloed van het Lam. Had de Heere Jezus niet eveneens oog voor juist deze groep mensen aan de rand van de samenleving? 

Twee liederen geven uitdrukking aan het pelgrimsleven dat Pierson voor ogen had. Het diepe besef dat de Heere regeert en dat Hij in Zijn genade doet delen, tot behoud. 

God is getrouw

God is getrouw
God is getrouw, Zijn plannen falen niet,
Hij kiest de Zijnen uit, Hij roept die allen.
Die ’t heden kent, de toekomst overziet,
Laat van Zijn woorden geen ter aarde vallen.
En ’t werk de eeuwen, dat Zijn Geest omspant,
Volvoert Zijn hand.

De Heer’ regeert! Zijn Koninkrijk staat vast,
Zijn heerschappij omvat den loop der tijden:
Een sterke hand, die nooit heeft misgetast,
Blijft met het heilig zwaard des Geestes strijden.
En de adem Zijner lippen overmant
De tegenstand.

De Heil’ge Geest, die haar de toekomst spelt,
Doet aan Gods Kerk Zijn heilgeheimen weten:
Hij, die haar leidt en in de waarheid stelt,
Heeft Zijn bestek met wijsheid uitgemeten;
Hij trekt met heel Zijn Kerk van land tot land
Als Gods gezant. 

Houd u mijn beide handen

Het tweede lied van Hendrik Pierson betreft een vertaling uit het Duits, die hij met het oog op christenen in Nederland maakte. Oorspronkelijk verscheen het onder de titel ‘So nimm denn meine Hände’, van de hand van dichter Julie Katharina Hausmann. 

Houd U mijn handen beide met kracht omvat 
geef mij uw vast geleide op ’t smalle pad.
Hoe zwaar valt ‘m elke schrede, als ‘k U verlaat
O neem mij met U mede, daar waar U gaat!

Op ‘d ongewisse baren van d’ oceaan
in stormen en gevaren, grijp, Heer, mij aan!
Ik zie uw aanschijn blinken in duist’re nacht
Behoed mij dan voor zinken door uwe macht.

En blijft mij soms verborgen uw grote macht 
U voert mij tot de morgen ook door de nacht
Neem dan mij beide handen en leid uw kind
tot ik aan eeuw’ge stranden uw vrede vind.