Beluister de podcast op   Logo Spotify podcast   Logo Itunes podcast

Beluister de podcast op   Logo Spotify podcast   Logo Itunes podcast

Beluister de podcast op   Logo Spotify podcast   Logo Itunes podcast

maandag 6 juli

God ziet veel verder dan jouw omstandigheden

Ieders leven wordt geleid, dat willen we als christenen graag beamen. Maar middenin de misère lijkt je levensbootje meer op een losgeslagen schip, dan dat het goed op koers ligt. De weg kwijt en geen hand voor ogen. Komt dit nog goed? 

Doodgelopen wegen

In de afgelopen dagen las ik het boek Genesis. In dit eerste boek van de Bijbel komen een paar mannen voorbij die schijnbaar op een dood spoor zitten. In een positie die ongelijk is aan hun verwachtingen en hopeloos lijkt voor de toekomst. Uitgerangeerd.


Jozef loopt moederziel alleen achter een kameel door de woestijn. Verstoten door zijn broers, verworden tot handel voor de slavenmarkt. Begint het vervolgens weer wat te worden met zijn leven, dan verdwijnt hij onschuldig in een gevangenis. Ga eens naast hem zitten en stel je zijn omstandigheden voor ogen. Zie jij perspectief? Soms moeten christenen door een nacht van vertwijfeling en vragen heen. Jaren later zei Jozef tegen zijn broers: ‘Gij hebt het ten kwade gedacht, maar God heeft dat tegen goede gedacht; opdat Hij deed, gelijk het te dezen dage is, om een groot volk in het leven te behouden.’ (Gen. 50: 20)

Mozes, wat gaat het voor de wind! Het kwetsbare kindje dat in een biezenmandje op de Nijl dreef, krijgt een prinsenleven aan het hof van Farao. Tot hij één keer tegen de orde ingaat, om vervolgens veertig jaar rond te zwerven in de woestijn. Met geen ander perspectief dan een nomadenbestaan, ver weg van huis. Hoe ziet hij op dat moment de toekomst? Jaren later zingt Mozes aan de oever van de rode zee: ‘De Heere is mijn Kracht en mijn Lied, en Hij is mij tot een Heil geweest; deze is mijn God.’ (Ex. 15: 2) Nu ziet Hij wat God beoogde. 

William Cowper

Vanuit ons perspectief kan alles doodlopen. Dat gevoel bekroop William Cowper (1731-1800) voortdurend. Hij kampte met een kwetsbare psyche. Samen met een gezin waar hij bij inwoonde, kwam Cowper in Olney terecht. Een plaatsje in Buckhamshire. De voormalige slavenhandelaar John Newton (1725-1807) was daar predikant. Zij werden vrienden voor het leven. Terwijl Newtons’ verantwoordelijkheden voor het oog groter werden, bleef Cowpers’ levensgang een kwetsbaar verhaal. Een voortdurende woestijnervaring.

Cowper drukte zijn geloof, gevoelens en verlangens uit in gedichten. Daar kreeg hij bijzonder talent voor! Cowper kon niet weten dat men hem hierdoor later als een groot poëet zou duiden. Zijn weg ging veelal door het donker, maar de Heere zag een andere werkelijkheid. Vandaag zingen miljoenen christenen zijn liederen.

God moves in mysterious ways

In het verzameld werk van John Newton staan de Olney-hymns afgedrukt, die William Cowper en John Newton samen schreven. Cowper dichtte het lied ‘Light shining out of Darkness’, dat altijd weer diepe indruk op mij maakt. Zien wij geen hand voor ogen? God is groter. Hij ziet wat de uitkomst van het pad is. Hij leert door het donker heen op Hem vertrouwen. Aan Christus voeten rusten; ‘Hij is mij tot een Heil geweest’. Alles richt zich op eer aan Hem. ‘Hoop op God, want ik zal Hem nog loven.’ (Ps. 42) Waar onze mogelijkheden eindig blijken, zijn die van Hem nog steeds eindeloos. 


Lees verder over dit onderwerp

Het vrijdagmorgengebed van Henry Law

‘De tijd is erg kort. Binnenkort valt onze laatste korrel door de zandloper!’ Dit bad Henry Law (1797-1884) in zijn...