Calvijn staat minder ver van ons af dan het lijkt, meent dr. A. de Reuver: ‘De boodschap van Calvijn is niet te houden voor een verouderd en achterhaald geluid. Maar voor een stem van iemand die onze tijdgenoot kan zijn.’ 

Therapie

Wie een gemiddelde studeerkamer van een predikant binnenkomt, ontdekt al snel een rij boeken van Calvijn. Als predikant uit de zestiende eeuw, blijkt Calvijn 500 jaar later nog steeds aan te spreken. Hij vormt één van de groten uit de kerkgeschiedenis. Prof. dr. A. de Reuver gaat in een lezing in op het leven en de boodschap van deze reformator. Hij toont aan Calvijns’ erfenis waardevol is voor vandaag. In een wereld van relativisme en individualisme biedt Calvijn volgens De Reuver ‘therapie’. Hij werkt dat in drie trefwoorden uit: geborgenheid, beschikbaarheid en gebrokenheid. 

Geborgenheid

Calvijn spreekt geregeld over angst. Volgens De Reuver was Calvijn zich bewust van de Godsvervreemding die in de lucht hing: ‘Waar het Godsbesef slijt en waar God niet langer heilig is, daar raakt de samenleving op drift en ontworteld en daar is niets meer veilig. Zoals onze eigen tijd laat zien. Tegen deze dreiging is alleen het vaste geloof in Gods regering en voorzienigheid bestand.’ Voor Calvijn vormde Gods voorzienigheid de sleutel tot de geborgenheid. De Reuver: ‘Hoe vreemd en warrig het leven ook verloopt, het loopt God niet uit de hand, want Hij is erbij. Een christen hoeft er niet aan te twijfelen dat God de wacht houdt.’ Hij doet onderweg putten uit de schatten die in Hem te vinden zijn. ‘God de Vader geeft zich te kennen in Christus.’ Daarbij gaat Christus getooid in het gewaad van het Evangelie. 

De zekerheid van onze verkiezing moeten we niet onszelf zoeken, maar in Christus. Volgens Calvijn is Christus de spiegel van onze verkiezing. De verkiezing vormde volgens De Reuver een vluchthaven voor Calvijn in een turbulente tijd. ‘Hij wist zich geborgen in de eeuwige God, Die ons in Christus Zijn hart verklaart.’ 

Beschikbaarheid 

‘Jou hebben we hier nodig,’ meende Farel toen hij Calvijn opzocht, die op doorreis langskwam in Geneve. Op de weigering van Calvijn wist Farel van geen wijken. Tegen zijn eigen verwachting in, werd Calvijn in Geneve predikant. Later keek Calvijn op dit gebeuren terug en erkende er de hand van God in. Gods weg doorkruiste de zijne: ‘Alsof God uit de hemel de hand op mij legde.’ 

Calvijn besefte dat zijn hele leven en lichaam in dienst stond van God. Dat doortrok ook de heiliging. Daarbij was geen sprake van triomf. Hij beseft dat de weg vaak ‘kruipend’ en ‘hinkend’ werd afgelegd. 

Pelgrimage

De navolging kreeg vorm onder de schaduw van het kruis, gericht op Christus. Gevoed door hemelverlangen. De Reuver: ‘Het leven is een oversteken. Onderweg zijn we vervuld met heimwee naar de overkant.’ 

Van Calvijn kunnen we volgens De Reuver leren wat het betekent om een pelgrim te zijn die naar huis verlangt. Dat grondbesef deed bij Calvijn niets af van de trouw aan zijn roeping in de wereld. Calvijn: ‘Niets inspireert ons zo tot een vruchtbaar, toegewijd leven, als de hoop op de eeuwigheid.’ Volgens De Reuver gaat daarmee de lokkracht van de hemel niet ten koste van de opdracht hier en nu. 

Luister hier de lezing van prof. dr. A. de Reuver: Calvijns’ betekenis voor vandaag.