In een avondmaalspreek sprak Robert Murray MacCheyne over Christus’ stilzwijgen in Zijn lijden. ‘Als dezelve geëist werd, toen werd Hij verdrukt, doch Hij deed Zijn mond niet open; als een lam werd Hij ter slachting geleid, en als een schaap, dat stom is voor het aangezicht zijner scheerders, alzo deed Hij Zijn mond niet open.’ Jesaja 53: 7
Als een Lam
‘Wanneer de Joodse priesters het tedere lam naar de tempel voerden om het te slachten, verzette het zich niet, deed het geen klaagtonen horen. Zo ook wanneer de herder het schaap zijn sneeuwwitte vlokken ontneemt, dan spartelt het niet tegen, dan klaagt het niet. Zo ook, toen God Zijn eigen Zoon voor ons allen in de dood overgaf, verzette ook Deze zich niet, uitte ook Hij geen klaagtonen. Toen dat zachtmoedige Lam Gods naar de slachtbank werd geleid, hoorde men geen gemor uit Zijn mond. Toen de vier krijgsmensen Zijn klederen onder elkander verdeelden, en het lot wierpen over Zijn gewaad, toen deze wrede scheerders het Schaap beroofden van Zijn sneeuwwitte vlekken, was Hij stom, deed Hij Zijn mond niet open. Toen Hij verdrukt en geplaagd werd door de mensen, antwoordde Hij niet één woord. Hij werd verdrukt en geplaagd van God – Hij morde niet. Het behaagde de Heere Hem te verbrijzelen. Hij heeft Hem bitter bedroefd. Hij werd geplaagd, van God geslagen en verdrukt. Nochtans sprak Hij geen woord tegen. Hij zei niet tot Zijn Vader: Rechtvaardige Vader, dit is onrechtvaardig. Waarom zou Ik lijden voor zonden, welke Ik niet heb begaan? Heere, U weet, dat Ik zonder vlek of rimpel ben, U weet dat Ik geen zonde heb gekend, en dat er geen bedrog in Mijn mond is gevonden.’
Tegenover de mensen
Christus zweeg allereerst stil tegenover de mensen, stelt MacCheyne: ‘Hij zweeg stil tegenover de mensen. Hij werd verdrukt en geplaagd door de handen van de boze mensen; nochtans heeft Hij zich tegenover de mensen niet gerechtvaardigd. Dit werd bewaarheid bij Zijn gevangenneming. Jezus was in de hof Gethsémané, en het was nacht toen een grote bende op Hem afkwam, met lantaarns en fakkels, met stokken en zwaarden. En vluchtte Jezus? Nee. Bood Hij tegenstand? Nee. Zijn discipelen zeiden: “Zullen wij met het zwaard slaan?” Luk. 22: 49 en Petrus maakte werkelijk van zijn zwaard gebruik. Maar Jezus verbood het hun. Hij had twaalf legioenen engelen te Zijner hulp kunnen roepen. Hij had hun de adem kunnen ontnemen, en hen dood doen ter aarde storten. Maar nee, Hij zei: “Dit is uwe ure en de macht van de duisternis.” Lukas 22: 53. “De drinkbeker, die Mij de Vader te drinken geeft, zou Ik die niet drinken?” Joh. 18 : 11. “Als een lam werd Hij ter slachting geleid, en als een schaap, dat stom is voor het aangezicht zijner scheerders, alzo deed Hij Zijn mond niet open.”
In een volgend blog blijkt dat Jezus niet alleen stilzweeg tegenover de mensen in het algemeen, maar ook tijdens zijn verhoor en eveneens tegen God onder Zijn lijden.
