Christus zond Zijn discipelen niet als pronkschapen deze wereld in, maar als slachtschapen. Nikolai P. Chrapov (1914-1982) en Richard Wurmbrand (1936-2001) wisten uit ervaring wat dit betekende. Wurmbrand keek er op terug als een periode waarin hij Christus’ omhelzing ervoer. 

Een tijd om op te staan

Vroeg of laat komt er in ieders leven een tijd om op te staan. Als we denken aan perioden van christenvervolging in de geschiedenis, lijkt het klip en klaar dat alle christenen als getuigen zichtbaar werden. De realiteit was en is anders. Steeds weer blijkt dat mensen een zelfde situatie verschillend inschatten en eigen keuzes maken. De één vanwege een eigen gewetensvolle afweging, een ander vanwege lijfsbehoud, een derde vanwege ongeloof. Als de druk toeneemt, wordt zichtbaar wat onder de oppervlakte reeds schuil ging. 

Communisme

Totalitaire regimes hebben de neiging om mensen hun vrijheid van meningsuiting te ontnemen. Of die in elk geval op bepaalde terreinen te beperken. Het communistische regime in de Sovjet-Unie bracht christenen voortdurend in gewetensnood. Velen konden niet anders dan opstaan voor hun overtuigingen. Om Christus’ wil. Dit leidde tot jarenlange gevangenisstraffen. 

Geluk van het verloren leven

Tien jaar geleden kreeg ik van een levenswijze oudere broeder een boek dat hem persoonlijk raakte. ‘Het geluk van het verloren leven’ van Nikolaj P. Chrapov. Een trilogie over hevige geloofsvervolging gedurende de periode van de Sovjet Unie. Schrijver Chrapov vertelt in romanvorm zijn levensverhaal, na zijn vierde periode van gevangenschap. Het boek werd ondergronds gedrukt en ging de wereld over. Chrapov overleed in 1982, gedurende een periode van gevangenschap als gevolg van de uitgave van dit boek. 

Voorin het boek schreef de man van wie ik het kreeg een persoonlijk bericht: ‘Naar mijn mening wordt hierin het echte leven met de Heere beschreven, zoals Jezus dat heeft bedoeld als hij zegt: “Zo iemand achter Mij wil komen, die verloochene zichzelven, en neme zijn kruis op en volge Mij.”‘ Volgens hem stond het gelijk aan de martelarenboeken zoals we die kennen vanuit de eerste eeuwen van de kerkgeschiedenis. Het boek betekende veel voor hem in perioden waarin het leven hem zwaar viel.  

Richard Wurmbrand

Ook Richard Wurmbrand is een bekende figuur uit deze periode. Na een leven van dronkenschap en overspel, leert hij Christus kennen als zijn Zaligmaker. Na de Tweede Wereldoorlog raakt hij in Roemenië in de problemen vanwege zijn geloofsovertuiging. Hij wordt gemarteld, gevangengezet en krijgt naderhand een preekverbod. Een periode van lijden volgt. In deze beeldopname op het YouTubekanaal van ‘Geloofstoerusting’ vertelt hij over zijn ervaringen. Als één uit de wolk van getuigen in Hebreeën 11 heeft zijn getuigenis tot op vandaag zeggingskracht, terwijl hijzelf reeds Thuis is. 

Spiegel
Onze huidige maatschappij kent tolerantie. Elke mening mag er zijn. Althans, voor wie meezingt in het koor van de algemeen heersende opvatting. Maar kan het spaaklopen als bepaalde opvattingen van christenen afwijken? Ken je geschiedenis om deze vraag te beantwoorden. 

Bij het zendingsbevel in Matt. 28 zei Jezus: ‘Ik ben met u, al de dagen, tot de voleinding van de wereld.’  Hij zegt niet in het algemeen: ‘Ik ben erbij’. Nee, ‘al de dagen, tot de voleinding van de wereld.’ Elke afzonderlijke periode van vierentwintig uur. In voorspoed en in tegenspoed. Onder alle denkbare (of ondenkbare) omstandigheden. 

Een christen leert om op te staan. In navolging van Christus. 

Leestips: 

• Gevangene nummer 1 (Uitgeverij: De Banier)
• Het geluk van het verloren leven (Uitgeverij: Den Hertog)